Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.), Sędziowie: sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz, asesor WSA Krzysztof Retyk, Protokolant Wioleta Gładczuk, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. N. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 29 września 2000 r. nr [...] w przedmiocie zachowania uprawnień do kwatery 1/uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 24 lipca 2000 r. nr [...], 2/ ustala, że zaskarżona decyzja oraz decyzja Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 24 lipca 2000 r. nr [...] nie mogą być wykonane, 3/zasądza od Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na rzecz skarżącego J. N. 10 (dziesięć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Skarżący J. N. wnioskiem z dnia 28 kwietnia 2000 r. zwrócił się do Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o "wydanie decyzji o zachowaniu uprawnień do osobnej kwatery stałej." Rozpoznając ten wniosek Dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją nr [...] z dnia 24 lipca 2000 r. stwierdził, że skarżący nie zachował prawa do osobnej kwatery stałej. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ podał art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz.433 z późn. zm.). W treści orzeczenia organ powołał się na zaświadczenie Wojskowego Biura Emerytalnego z dnia 5 grudnia 1997 r. nr [...] [...]. Natomiast w uzasadnieniu decyzji podniósł, że na podstawie decyzji Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego nr [...] z dnia 16 listopada 1991 r. skarżący skorzystał z pomocy finansowej pochodzącej ze środków funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej z przeznaczeniem na rozbudowę domu. Organ pierwszej instancji wskazał też, że w myśl art. 24 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, prawo do kwatery realizuje się na wniosek osoby uprawnionej, przez przydział kwatery (pkt 1) albo wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery (pkt 2). Zgodnie zaś z art. 87 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, pomoc finansowa przyznana na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów jest ekwiwalentem, o którym mowa w art.24 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Mając to na względzie organ administracji uznał, że poprzez skorzystanie z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej, skarżący zrealizował swoje uprawnienia, skutkiem czego nie zachował prawa do osobnej kwatery stałej.
W odwołaniu skarżący przedstawił okoliczności związane z przyznaną mu pomocą z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej. W związku z tym wskazał, że decyzją nr [...] z dnia 29 kwietnia 1981 r. otrzymał przydział osobnej kwatery stałej. Decyzją z dnia 16 listopada 1991 r. otrzymał zaliczkową pomoc finansową na budowę domu jednorodzinnego. W domu tym zamieszkał i zamierzał zdać osobną kwaterę stałą. Nie mógł jednakże tego wykonać, gdyż w kwaterze pozostawała zameldowana jego żona, która bez jego wiedzy wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Z tego powodu nie otrzymał też pomocy na budownictwo mieszkaniowe w pełnej wysokości. Występował do Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego o przyjęcie zwrotu pomocy albo wypłacenie pomocy w pełnej wysokości. Po rozwodzie wymeldował byłą żonę z osobnej kwatery stałej i zamieszkał w niej wraz z następną żoną i dzieckiem. Obecnie jest rencistą i nie posiada innego mieszkania. Poza przedstawieniem tych okoliczności skarżący w odwołaniu zadeklarował możliwość zwrócenia otrzymanej pomocy i podniósł, że nie otrzymał pomocy w pełnej wysokości.
Rozpoznając odwołanie Dyrektor Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej decyzją z dnia 29 września 2000 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Uzasadniając swoją decyzję organ odwoławczy wskazał, że Szef Wojskowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego, decyzją Nr [...] z dnia 16 listopada 1991 r. przyznał skarżącemu pomoc finansową. Następnie wywiódł, że w art. 87 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej ustawodawca uregulował sprawy osób, które skorzystały z pomocy finansowej na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów. Organ wskazał, że w ustępie pierwszym tego artykułu postanowił, że pomoc finansowa przyznana w formie zaliczkowej i bezzwrotnej na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów oraz nabycie lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem pomniejszenia ceny nabycia na zasadach określonych w art. 58 i 86 tej ustawy jest ekwiwalentem pieniężnym, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Z kolei ten ostatni przepis stanowi, jak wskazano, że prawo do kwatery realizuje się na wniosek żołnierza zawodowego, jak również osoby uprawnionej to jest emeryta lub rencisty wojskowego, poprzez wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za rezygnację z kwatery. Zdaniem organu odwoławczego skarżący poprzez skorzystanie z pomocy finansowej na cele mieszkaniowe, przyznanej na podstawie dotychczasowych przepisów, zrealizował swoje prawo do kwatery.