Prowadzenie przez organy ścigania postępowania karnego mającego na celu wykrycie sprawcy zaginięcia dokumentów z akt sprawy administracyjnej nie stanowi zagadnienia wstępnego uzasadniającego zawieszenie postępowania.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Barbary N. na postanowienie K.-P. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 27 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie rozbiórki stropu przyziemia i nadbudowy budynku, - uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu G. w T. z dnia 27 lipca 1999 r. (...), (...).
Prezydent Miasta T. postanowieniem z dnia 9 czerwca 1995 r., powołując się na art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nakazał Bohdanowi W. wstrzymanie prowadzonych robót budowlanych wykonywanych w budynku zlokalizowanym na posesjach przy ul. L. 57 i ul. Ł. 49 w T. Postanowienie to stało się ostateczne wskutek utrzymania go w mocy przez Wojewodę T. postanowieniem z dnia 20 lipca 1995 r. wydanym po rozpoznaniu zażalenia Bohdana W. Powołując się na to postanowienie oraz na art. 51 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Prezydent Miasta T. decyzją z dnia 8 sierpnia 1995 r. nakazał Bohdanowi W. zaniechania dalszych robót budowlanych i doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego. Decyzja ta na skutek odwołania Bohdana W. oraz Barbary N. /właścicielki nieruchomości sąsiadującej z nieruchomością, na której znajduje się obiekt budowlany/ została przez Wojewodę T. decyzją z dnia 10 października 1995 r. uchylona a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezydent Miasta T. decyzją z dnia 28 listopada 1995 r., powołując się na art. 48 i art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane oraz na art. 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nakazał Bohdanowi W. rozebranie stropu przyziemia i nadbudowy budynku położonego na posesjach nr 49 i 51 przy ul. Ł. w T. do dnia 31 marca 1996 r.
Rozpoznając zaś kolejne odwołanie Bohdana W. Wojewoda T. decyzją z dnia 10 lutego 1997 r. ponownie uchylił decyzję organu pierwszej instancji i sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że roboty budowlane rozpoczęto już w 1993 r. i w związku z tym powołując się na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 stycznia 1996 r. dotyczące konstytucyjności art. 103 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane wywiódł, że w sprawie nie mogą być zastosowane przepisy dotyczące likwidacji samowoli budowlanej umieszczone w ustawie z 7 lipca 1994 r. Ponownie rozpoznając sprawę Prezydent Miasta T. decyzją z dnia 7 marca 1997 r., powołując się na art. 1 i 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz na art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane nakazał po raz kolejny Bohdanowi W. rozebranie stropu przyziemia i nadbudowy budynku. Od tej decyzji po raz kolejny odwołanie wniósł Bohdan W. Na skutek tego odwołania Wojewoda T. decyzją z dnia 9 kwietnia 1997 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji i umorzył postępowanie tego organu w sprawie rozbiórki części obiektu budowlanego. Podejmując takie rozstrzygnięcie organ odwoławczy przyjął, iż postępowanie administracyjne zostało wszczęte na podstawie wniosku z dnia 28 sierpnia 1993 r. o wydanie warunków technicznych do projektowania dla remontu budynku złożonego przez Bohdana W. Postępowanie to nie zostało zakończone, zaś złożenie następnie wniosku przez Barbarę N., w którym domagała się ona nakazania rozbiórki obiektu budowlanego organ uznał za powód do kontynuacji postępowania wszczętego na skutek wniosku Bohdana W.