Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi J. S. i H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.
Skarżący J. Sz. i H. K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 18 grudnia 2013 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Gminy z dnia 1 października 2012r. ustalającą, po rozpatrzeniu wniosku J. K., warunki zabudowy dla działki nr [...], obręb P., gm. Ż.
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 29 września 2011r. do Urzędu Gminy w Ż. wpłynął wniosek J. K. o ustalenie warunków zabudowy dla rozbiórki istniejącego na działce nr [...], obręb P. o pow. 2883 m², budynku gospodarczego i dla budowy 3 budynków jednorodzinnych z garażami oraz 3 szczelnych zbiorników na ścieki. Jako dostęp do drogi publicznej wskazano, że dostęp ten odbywać się będzie z działki nr [...], w której wnioskodawczyni ma udział we współwłasności.
Decyzją z dnia 4 listopada 2011r. Burmistrz Gminy odmówił ustalenia warunków zabudowy. W uzasadnieniu organ podał że wnioskowana pod zabudowę działka nr [...] nie ma wymaganego dostępu do drogi publicznej.
Uzasadniając swoje stanowisko organ I instancji wskazał, że J. K. jest współwłaścicielem działki nr [...]. Z wypisu z ewidencji gruntów wynika, że działka ta oznaczona jest jako RIIIb, RIVb, RV, PsIV, co oznacza, że są to grunty rolne i pastwiska. Natomiast przepis art. 2 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że przez dostęp do drogi publicznej na należy rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogowej. Zgodnie natomiast z przepisem § 68 ust. 3 pkt 7 lit. a rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów ornych i budynków (Dz. U. z 2001r., nr 38, poz. 454) w ewidencji gruntów drogi oznaczone są symbolem "dr". Do użytku gruntowego o nazwie "drogi" zalicza się grunty w granicach pasów drogowych dróg publicznych i dróg wewnętrznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych(tj. Dz. U. z 2001r., nr 19, poz. 1125). W szczególności do dróg publicznych zalicza się grunty zajęte m.in. pod drogi dojazdowe do gruntów rolnych, leśnych oraz obiektów użyteczności publicznej. Grunty zajęte pod wewnętrzną komunikacje gospodarstw rolnych, leśnych oraz poszczególnych nieruchomości nie są drogą w rozumieniu rozporządzenia. Grunty te wlicza się do przyległego do nich użytku gruntowego. Z ewidencji gruntów oraz mapy ewidencyjnej w skali 1:1000 wynika, że nieruchomość nr [...] nie stanowi drogi. Powołując się na powyższe organ wskazał, że skoro działka nr [...] nie jest drogą to nie można uznać aby działka nr [...] miała dostęp do drogi publicznej w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Decyzją z dnia 16 lipca 2012r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania J. K. uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.