Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant st. sekr. sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty planistycznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego W. S. kwotę 1492 (tysiąc czterysta dziewięćdziesiąt dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...] maja 2013r. nr [...] ustalił na rzecz W. S. opłatę planistyczną, w wysokości 41.157,90 zł, z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, oznaczonej numerami geodezyjnymi: [...] i [...], położonej przy ul. G. F. K. w B., spowodowanej uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla B. (rejon pomiędzy ulica N. S. Z., a granicą administracyjna miasta).
Od powyższej decyzji odwołanie złożył W. S. wskazując na naruszenie prawa procesowego - art. 7, 77, 80 i 107 § 3 kpa poprzez brak ich zastosowania, prowadzące do niewyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia pełnego materiału dowodowego oraz niepełne uzasadnienie decyzji. W uzasadnieniu pisma, podkreślił, że podstawę dla określenia stopy wzrostu wartości przedmiotowej nieruchomości stanowić powinien stan rzeczy dotyczący całości nieruchomości przed podziałem (w tym: kształt, wielkość, przeznaczenie w planie miejscowym i faktyczne wykorzystanie nieruchomości przed uchwaleniem planu miejscowego). Autor odwołania zwrócił też uwagę na niewłaściwy, jego zdaniem, dobór nieruchomości podobnych. Organ nie przyjął bowiem do porównania żadnej z nieruchomości położonych na tym samym osiedlu. Wzięte zaś przez niego do porównania nieruchomości podobne wykazują znaczne różnice, które nie mogą, jego zdaniem, zostać zniwelowane nawet za pomocą zastosowanych korekt.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2013r. nr [...] utrzymało w mocy kwestionowane odwołaniem rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu organ odwoławczy przytoczył w pierwszej kolejności treść przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym określających zasady ustalenia renty planistycznej. Następnie, powołując się na materiał dowodowy zgromadzony w sprawie ustalił, że na mocy uchwały nr [...] Rady Miejskiej B. z dnia [...] lipca 2007r. wszedł w życie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części osiedla B. w B. (rejon pomiędzy ulicą N. S. Z., a granicą administracyjną miasta) i z dniem jego wejścia w życie nastąpiła zmiana przeznaczenia działek o numerach geodezyjnych [...] i [...], w stosunku do których ustalono opłatę planistyczną. Działki te w starym planie zagospodarowania przestrzennego były przeznaczone pod tereny rolne wraz z zabudową zagrodową, natomiast w nowym planie pod zabudowę produkcyjną i usługową wraz z urządzeniami towarzyszącymi, parkingami i zielenią urządzoną. Niewielka zaś część działki [...], o pow. 0,0225 ha, położona jest na terenie oznaczonym symbolem KD-1GP, przeznaczonym pod ulicę G. K. W związku z tym, iż przeznaczenie przedmiotowego terenu uległo zmianie, a sprzedaż przedmiotowych działek nastąpiła w dniu 25 maja 2011r., tj. przed upływem 5 lat, od dnia w którym plan stał się obowiązujący, zasadne było zatem wszczęcie postępowania ustalające opłatę planistyczną. Opłata ta została ustalona na podstawie operatu szacunkowego, potwierdzającego wzrost wartości działki na kwotę 137 193 zł.