Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.),, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 grudnia 2017 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę
Zaskarżone rozstrzygniecie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.
Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] K. - P. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na przedsiębiorcę A. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: F. A.C. ul. S., S. K. Ł. (powoływanego dalej jako: "Skarżący") karę pieniężną w wysokości 5 000 zł z tytułu naruszeń przepisów ustawy o transporcie drogowym polegających na: nierejestrowaniu za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi (art. 92a ust. 1, 6, 7 oraz lp. 6.2.1. załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, (t.j. Dz.U. z 2016, poz.1907 z późn. zm., dalej w skrócie: "u.t.d.").
Pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. Skarżący złożył odwołanie od ww. decyzji.
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] października 2016r. nr[...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ wskazał, że rozporządzenie nr [...] zostało co prawda uchylone przez rozporządzenie nr[...], ale nowy akt prawny zawiera też zapisy zabraniające manipulowania przy zapisach czasu pracy kierowcy (art. 32 ust.1 i 3). Powołując się na powyższe regulacje organ uznał, że twierdzenie Skarżącego jakoby w rozporządzeniu 165/2014 nie było przepisów zabraniających dokonywania manipulacji przy zapisie czasu pracy, jest nieprawdziwy.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi A. C. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, który wyrokiem z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Bk 268/17 skargę oddalił.
Skarżący w dniu 7 kwietnia 2016 r. złożył jednocześnie wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Ku. - P. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2016 r. w związku z brakiem podstawy prawnej powodującej możliwość nałożenia kary pieniężnej przez organ kontrolujący za naruszenie przepisów prawa aktualnie obowiązującego (art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.).
Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu powyższego wniosku, decyzją z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], na podstawie art. 156 § 1 i art. 157 § 1 k.p.a., odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji. Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie organ w pierwszej kolejności wyjaśnił, że podstawę faktyczną kwestionowanego w prowadzonym postępowaniu rozstrzygnięcia stanowiło nierejestrowanie za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi, co stwierdzono podczas kontroli drogowej pojazdu Skarżącego w dniu 8 października 2015 r. Następnie organ wyjaśnił przesłanki stwierdzenia nieważności o jakich mowa w art. 156 § 1 k.p.a. podkreślając, że działanie w trybie nadzoru na podstawie art. 156 k.p.a. polega na innym podejściu do sprawy niż w I instancji lub przed organem odwoławczym. Odnosząc z kolei powyższe przesłanki do stanu faktycznego zaistniałego w rozpoznawanej sprawie, organ za niezasadne uznał twierdzenie Skarżącego, że inspektorzy dokonujący kontroli nie mieli możliwości przeprowadzenia kontroli w zakresie stwierdzonych naruszeń na podstawie rozporządzenia nr 165/2014, z uwagi na brak wymienienia tego aktu w art. 4 pkt 22 u.t.d. Powołując art. 48 tegoż aktu organ podkreślił, że rozporządzenie 165/2014 weszło w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Z zastrzeżeniem środków przejściowych, o których mowa w art. 46 przedmiotowe rozporządzenie ma zastosowanie od dnia 2 marca 2016r. Jednakże przepisy art. 24, 34 i 45 mają zastosowanie od dnia 2 marca 2015 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego zauważył jednocześnie, iż po wejściu w życie rozporządzenia 165/2014 stosownie do treści art. 47 rozporządzenia, wszelkie odesłania do rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 należy uznawać się za odesłania do rozporządzenia 165/2014. Konkludując GITD stwierdził, że obowiązek kierowcy rejestrowania swojej aktywności na karcie kierowcy został uregulowany w art. 34 rozporządzenia nr 165/2014. Tak więc Skarżący wykonując w imieniu własnym przewóz podczas, którego nie rejestrował na karcie kierowcy swojej aktywności naruszył ww. przepis i tym samym organ I instancji w wydanej decyzji prawidłowo jako podstawę nałożenia na stronę kary administracyjnej za stwierdzone naruszenia wskazał art. 34 rozporządzenia nr 165/2014.