Oceny narażenia na chorobę zawodową dokonuje każdy z uprawnionych podmiotów (lekarz zgłaszający podejrzenie wystąpienia choroby, lekarz orzecznik i organ sanitarny) poprzez odniesienie się do elementów charakteryzujących środowisko pracy osoby ubiegającej się o stwierdzenie choroby zawodowej, pod kątem występowania nim, bądź nie, czynników narażających.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.),, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 października 2009 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w B. z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...].04.2009r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Decyzją z dnia [...].04.2009r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. stwierdził o braku podstaw do uznania choroby zawodowej u skarżącego W. K. w postaci przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat, wymienionej w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych z Rozporządzenia Rady Ministrów z 30.07.2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że skarżący pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w różnych szkołach okresie od 1.09.1973r. do 31.10.1989r., a w okresie od 1.09.200r. do 31.01.2007r. jako nauczyciel - wychowawca w bursie szkolnej, po czym z dniem 31.01.2007r. przeszedł na emeryturę. Podczas badania laryngologiczno - foniatrycznego w Przychodni Chorób Zawodowych P. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w B. rozpoznano u strony między innymi niedowład mięśni przywodzących i napinających fałdy głosowe z niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysforią, które to schorzenie wymienia pkt 15 wykazu chorób zawodowych, ale - zdaniem jednostki orzeczniczej - nie jest to równoznaczne z automatycznym uznaniem wystąpienia choroby zawodowej, ponieważ dla jej uznania konieczne jest, by okres narażenia (praca z nadmiernym wysiłkiem głosowym) trwał co najmniej 15 lat, a od zakończenia pracy z nadmiernym wysiłkiem głosowym upłynęło nie więcej niż 2 lata. W tym wypadku łączny okres pracy skarżącego na stanowiskach nauczyciela wychowania fizycznego wyniósł 14 lat, a od zakończenia pracy w takim charakterze minęło więcej niż 2 lata. Jednostka orzecznicza nie uznała za pracę w warunkach narażenia, okresu pracy na stanowisku nauczyciela - wychowawcy w bursie szkolnej. Skarżący od orzeczenia PWOMP w B. odwołał się do Instytutu Medycyny Pracy w Ł. kwestionując odmowę uznania za okres narażenia zawodowego pracy na etacie wychowawcy w bursie i wskazując, jakie zajęcia narażające na wysiłek głosowy wówczas prowadził. Instytut Medycyny Pracy w Ł. w swoim orzeczeniu z dnia [...].03.2009r. podtrzymał ocenę jednostki orzeczniczej I stopnia o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej u strony. Instytut rozpoznał u skarżącego trzy schorzenia, niezakwalifikowane do chorób zawodowych spowodowanych nadmiernym wysiłkiem głosowym tj.
- przewlekłe proste zapalenie krtani z zaostrzeniem w odcinku tylnym,
- zmienną niewydolność fonacyjną fałdów głosowych z tendencją do stabilizacji,