Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta P. Oddziału Straży Granicznej w B. w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drogach krajowych bez wymaganej opłaty
Tezy

Pod pojęciem drogi krajowej, za przejazd po której, podmioty wykonujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przewóz drogowy zobowiązane są do uiszczenia opłaty, należy rozumieć nie tylko drogę dojazdową do ogólnodostępnych przejść ale również odcinek tej drogi przecinający granicę państwa znajdujący się w zasięgu terytorialnym drogowego przejścia granicznego - art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych ( Dz.u. z 2007r., nr 19, poz. 115) w zw. z §4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2006r. w sprawie sposobu ustalenia zasięgu terytorialnego przejść granicznych ( Dz.U. nr 239, poz. 1734).

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie asesor WSA Piotr Pietrasz, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi M.Sz. - P.H.U. "T.M." w K. na decyzję Komendanta P. Oddziału Straży Granicznej w B. z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd po drogach krajowych bez wymaganej opłaty oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6035 Opłaty i kary za przejazd pojazdem nienormatywnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Straży Granicznej
Uzasadnienie strona 1/5

W toku przeprowadzonego w sprawie postępowania administracyjnego ustalono, iż w dniu 9 listopada 2006r. w przejściu drogowym K. na kierunku wyjazdowym z RP przeprowadzona została kontrola graniczna pojazdu marki Mercedes (nr. rej. [...], naczepy - [...]), należącego do przedsiębiorstwa skarżącego M.Sz. - PHU "T.". Kierujący pojazdem - M.Sz. nie posiadał ważnej karty opłaty drogowej. Karta, którą kierowca okazał utraciła ważność z końcem 8 listopada 2006r. Okoliczność powyższa skutkowała nałożeniem na przedsiębiorcę kary pieniężnej w kwocie 3 000 złotych na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o transporcie drogowym z 6 września 2001r. ( Dz.U. z 2004r., nr 204, poz. 2088 z późn. zm.). Karę nałożył Komendant Placówki Straży Granicznej w K., decyzją z [...] listopada 2006r. nr [...].

W odwołaniu od tej decyzji M.Sz. podtrzymał wyrażone we wcześniejszych pisemnych wyjaśnieniach stanowisko, iż kontrola miała miejsce na przejściu granicznym, a nie na drodze krajowej w związku z czym nie było podstaw do pobierania opłaty, która jest należna za przejazd po drogach krajowych. Skarżący podkreślił, że do wyjaśnień organ się nie ustosunkował a nadto w dołączonym do odwołania piśmie strona wniosła o odroczenie terminu płatności kary do czasu rozpatrzenia odwołania.

Decyzją z dnia [...] lutego 2007r. Komendant P. Oddziału Straży Granicznej w B. po rozpatrzeniu odwołania strony, orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji pierwszoinstancyjnej. Organ odwoławczy podtrzymał ustalenia organu I instancji a przede wszystkim fakt braku ważnej w dacie kontroli karty pojazdu za przejazd po drogach krajowych, którego to faktu strona nie zakwestionowała. Zarzut braku podstaw prawnych do wykazania się na przejściu granicznym ważną kartą opłaty za przejazd organ uznał za niezasadny. Podkreślił, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o drogach publicznych, do dróg krajowych zalicza się drogi dojazdowe do ogólnodostępnych przejść granicznych, obsługujących ruch osobowy lub towarowy. W powiecie s. w gminie K. zlokalizowana jest droga krajowa nr 19 przebiegająca przez drogowe przejście graniczne w K. Jedynie poruszanie się pojazdu drogą krajową nr 19 umożliwia dojazd do drogowego przejścia granicznego w K. Zasięg terytorialny drogowego przejścia granicznego obejmuje rejony przygraniczne, na których odcinki drogowe przecinają granicę państwową, gdzie dokonuje się kontroli granicznej osób, towarów i pojazdów drogowych. Odnosząc się do prośby strony o odroczenie terminu płatności kary pieniężnej organ odwoławczy podkreślił, iż obowiązek nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności wynikał z art. 93 ust. 3 ustawy o transporcie drogowym a nadto, iż wykonanie decyzji nie doprowadzi do nieodwracalnych skutków prawnych, gdyż w przypadku uchylenia lub zmiany decyzji o nałożeniu kary, kara pieniężna podlegać będzie zwrotowi stosownie do zapisu art. 93 ust. 6 ustawy o transporcie drogowym.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6035 Opłaty i kary za przejazd pojazdem nienormatywnym
Inne orzeczenia z hasłem:
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Straży Granicznej