Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy w sprawie określenia zasad i trybu korzystania z zalewu wodnego
Tezy

Sąd kontrolujący akt nadzoru może go uchylić także w części. Zakaz takiego orzeczenia nie wynika wprost z przepisu prawa (art. 148 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Możliwość częściowego uchylenia przez sąd aktu nadzoru istnieje w sytuacji, gdy da się oddzielić poszczególne regulacje uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego zakwestionowanej przez organ nadzoru (regulacje naruszające w sposób istotny prawo od regulacji nienaruszających w sposób istotny prawa), tj. gdy mogą one odrębnie i samodzielnie funkcjonować.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 1 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi Gminy C. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy w sprawie określenia zasad i trybu korzystania z zalewu wodnego 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze w części stwierdzającej nieważność postanowień § 1 - § 10, § 11 pkt 1-3, pkt 5-13, § 12 - § 16 i § 18 - § 24 załącznika Nr 1 do Uchwały oraz postanowień Załącznika Nr 2 do Uchwały; 2. oddala skargę w pozostałej części; 3. zasądza od Wojewody P. na rzecz skarżącej Gminy C. kwotę 480,00 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/13

W dniu [...] czerwca 2016 r. Rada Miejska C. B. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zasad i trybu korzystania z zalewu wodnego C. w C. B. W podstawie prawnej uchwały wskazano art. 40 ust. 2 pkt 4 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.) oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych.

W § 1 uchwały wskazano, że określa się zasady i tryb korzystania z:

1). zalewu wodnego C. w C. B. jak w załączniku nr 1 do uchwały;

2). miejsca wykorzystywanego do kąpieli i terenu przyległego przeznaczonego do wypoczynku na zalewie wodnym C. w C. B. jak w załączniku nr 2 do uchwały.

Wojewoda P. rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] stwierdził nieważność powyższej uchwały w całości. Wyjaśnił, że analiza postanowień uchwały - jako aktu prawa miejscowego w zakresie zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej - uprawnia do wniosku o jej podjęciu z istotnym naruszeniem prawa. Sporny zalew wodny stanowi bowiem śródlądową wodę płynącą w rozumieniu art. 5 ust. 3 pkt 1b ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (dalej: p.w.), gdyż został urządzony jako zbiornik wodny na rzece C. W konsekwencji jako woda płynąca stanowi własność Skarbu Państwa. Nadto, rzeka C. została ujęta pod poz. 35 w części dotyczącej województwa p., w załączniku nr 2 - Śródlądowe wody powierzchniowe lub ich części, stanowiące własność publiczną, istotne dla regulacji stosunków wodnych dla potrzeby rolnictwa - do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2001 r. w sprawie śródlądowych wód powierzchniowych lub ich części stanowiących własność publiczną (Dz. U. z 2003 r. Nr 16, poz. 149), dalej: rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2001 r.

Jak wskazał Wojewoda, ustawa p.w. nie uprawnia organu stanowiącego gminy do uchwalenia regulaminu korzystania ze zbiornika wodnego będącego własnością Skarbu Państwa, zaś sam sporny w sprawie niniejszej zalew nie może być uznany za gminny obiekt użyteczności publicznej. Za taki obiekt mogłoby być co najwyżej uznane miejsce wykorzystywane do kąpieli nad zalewem, z którego korzystanie uregulowano w załączniku nr 2 do uchwały. Skoro jednak tytuł uchwały wskazuje na określenie zasad i trybu korzystania z zalewu wodnego C. w C. B., a więc wskazuje jako przedmiot regulacji cały zalew wodny, organ uznał, że należy stwierdzić nieważność uchwały w całości.

Skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze złożyła Gmina C. B. reprezentowana przez jej Burmistrza, zarzucając naruszenie:

- prawa procesowego tj. art. 75 § 1 oraz art. 77 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: K.p.a.) w związku z art. 91 ust. 5 u.s.g., co doprowadziło do błędnych ustaleń, że sporny zalew wodny jest własnością Skarbu Państwa;

- prawa materialnego, poprzez błędne zastosowanie przepisów rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2001 r. dla oceny własności wody; naruszenie art. 40 ust. 2 pkt 4 u.s.g. poprzez błędne zastosowanie polegające na mylnej ocenie, że Rada nie miała kompetencji do ustalenia regulaminu korzystania z zalewu wodnego (załącznik nr 1 do uchwały); art. 171 ust. 1 Konstytucji RP i art. 87 u.s.g. poprzez uchylenie uchwały w całości, co narusza granice dozwolonej ingerencji nadzorczej.

Strona 1/13