Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Anna Klotz Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 maja 2013r. sprawy ze skargi J.S. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...] w przedmiocie ustalenia liczby punktów sprzedaży i zasad usytuowania miejsc sprzedaży napojów alkoholowych 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Gminy [...] na rzecz skarżącej kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrot kosztów postępowania sądowego.
Dnia [...] r. J. S. złożyła wniosek do Rady Miejskiej w [...] (doręczono w dniu 7 maja 2012 r.) o zmianę uchwały Nr XXII114/09 Rady Miejskiej w [...] z dnia 9 stycznia 2009 r. w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania na terenie miasta i gminy [...] miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Wniosek dotyczył uchylenia § 2 pkt 1 wyżej wymienionej uchwały.
Pismem z dnia [...] r. skarżąca J. S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na powyższą uchwałę, wnosząc o uchylenie tej uchwały w części w § 2 pkt 1. Wskazała, że do dnia wniesienia skargi nie otrzymała stanowiska Rady stanowiącej odpowiedź na jej wniosek z dnia 2 maja 2012 r.
W uzasadnieniu skargi podniosła, że zaskarżoną uchwałą Rada Miejska w [...] wprowadziła stały zakaz sprzedaży napojów alkoholowych na odcinku nieruchomości przylegających do ulicy:
Warszawskiej: od skrzyżowania z ulicą [...] do skrzyżowania z ulicą I [...] na wysokości wjazdu w ulicę od strony [...];
[...] : od skrzyżowania z ulicą [...] do skrzyżowania z ulicą [...].
W ocenie skarżącej podjęcie uchwały w przytoczonym brzmieniu było następstwem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2007 r., sygn. akt II SA/Bd 22/07, uchylającego decyzję Burmistrza [...] i Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu i piwa. Sąd zarzucił zaskarżonym decyzjom oparcie się przy ich wydawaniu na złym prawie i błędnej legislacji, co zmusiło Radę Gminy do uchylenia poprzednich regulacji ustalających zasady usytuowania na terenie Miasta i Gminy [...] miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych i wydania nowych przepisów prawa miejscowego.
Zdaniem skarżącej nowa uchwała w części przez nią kwestionowanej jest powtórzeniem poprzednich zapisów, ustalonych tylko po to aby uniemożliwić jej prowadzenie działalności gospodarczej m.in. zakresie sprzedaży alkoholu bez konsumpcji. Podała, że w dniu złożenia wniosku o zezwolenie na sprzedaż alkoholu przez jej brata, ta sama lokalizacja projektowanego przez niego baru piwnego pozostawała w całkowitej zgodności z obowiązującymi regulacjami w tej kwestii wynikającymi z wówczas obowiązującej uchwały Rady Miejskiej [...] z dnia 25 lutego 2004 r., nr XIV/93/04 .
Fakt ten został potwierdzony w postanowieniu Gminnej Komisji Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w [...] z dnia [...].
Ponadto skarżąca wskazała, że w celu uniemożliwienia uzyskania zezwolenia dokonano w trybie pilnym zmiany owej regulacji, dostosowując w uchwale Nr XXXVI/20/06 Rady Miejskiej w [...] z dnia 26 lipca 2006 r. zakaz sprzedaży alkoholu do usytuowania nieruchomości, na której brat zamierzał urządzić bar piwny, którą to regulację podtrzymano w uchwale Nr Xll/114/09 Rady Miejskiej w [...] z dnia 9 stycznia 2009 r. w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych, zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży oraz zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie miasta i gminy [...], rozszerzając ów obszar o nieruchomości wzdłuż [...] naprzeciwko Cmentarza[...]. W ten sposób wówczas i aktualnie ustanowiono zakazy o charakterze przestrzennym odnoszące się do konkretnej nieruchomości. Dalej skarżąca przypomniała, że przepis art. 12 ustawy z dnia 12 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 r., Nr 147 , poz. 1231 z późn. zm.) uprawnia radę gminy w drodze uchwały do stanowienia prawa miejscowego, w którym ustala zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Utrwalona praktyka legislacyjna w tym zakresie i ratio legis dla tej delegacji ustawowej stanowi, iż przez zasady usytuowania należy rozumieć położenie punktów sprzedaży względem innych obiektów użyteczności publicznej (jak np. szkoły, przedszkola, zakłady pracy), jak też innych obiektów, które rada gminy uzna za zasługujące na szczególną ochronę. W ocenie skarżącej przepis ten nie uprawnia rady gminy do określenia w sposób jednostkowy nieruchomości nie mających szczególnego charakteru, w których nie jest możliwa sprzedaż alkoholu - vide : wyrok NSA O/Z w Gdańsku z dnia 18 marca 1994 r., sygn. akt SA/Gd 2818/93, OSS 1994/2/73.