Dnia 16 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak sędzia WSA Grażyna Malinowska - Wasik Protokolant: Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 16 maja 2012 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego [...] na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej pkt 1 - 6 § 1, § 2, § 3 pkt 8 i pkt 10, § 4, § 8 pkt 4, § 9 ust. 3 pkt 1 i pkt 5, § 10 ust. 1 pkt 7, § 11 pkt 1, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała w części określonej w pkt 1 wyroku nie podlega wykonaniu, 3. oddala skargę w pozostałej części.
Prokurator Prokuratury [...] w W. wniósł skargę na uchwałę nr [...] Rady Miejskiej w R. Ch. z dnia [...] września 2007 r. Zaskarżonej uchwale zarzucił istotne naruszenie art. 7 Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483) oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) - zwanej dalej: "u.s.g.", art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2005 r., Nr 236, poz. 2008 ze zm.), a także § 146 i § 149 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej (Dz.U. Nr 100, poz. 908) poprzez przekroczenie delegacji ustawowej, powtórzenie przepisów ustawy upoważniającej i innych ustaw oraz ich modyfikację, niewypełnienie dyspozycji art. 4 ust. 2 ustawy upoważniającej poprzez nie zawarcie w uchwale minimum postanowień, które zgodnie z definicją ustawową zawierać powinna. W związku z powyższym skarżący zarzucił naruszenie § 2 ust. 1, ust. 2, ust. 4, § 3 pkt 5, pkt 8 i pkt, 10, § 4, § 6 ust. 2, § 8 pkt 4, § 9 ust. 3 pkt 1, ust. 6 pkt 5, § 10 ust. 1 pkt 3 i 7, § 11 pkt 1 oraz pominięcie obligatoryjnych uregulowań odnoszących się do wszystkich 8 punktów zawartych w tym przepisie.
Wobec powyższego skarżący wniósł na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)- zwanej dalej: p.p.s.a. o stwierdzenie nieważności uchwały w całości.
W udzielonej odpowiedzi na skargę Rada Miejska R. Ch. wniosła o oddalenie skargi, argumentując stanowisko tym, że w zaskarżonej uchwale nie zamieszczono postanowień wykraczających poza jej ustawowe upoważnienia, a powtórzenia przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynikają wyłącznie z wymogów redakcyjnych uchwały, bez których uchwała stałaby się dla mieszkańców, do których jest adresowana mało czytelna i niejednoznaczna.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie w części.
Zgodnie z zasadami wyrażonymi w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 134 § 1 p.p.s.a, sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę legalności zaskarżonego aktu, czyli ocenia jego zgodność z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, według stanu prawnego i faktycznego sprawy z daty jego podjęcia, nie będąc przy tym związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Sąd, w składzie rozpatrującym niniejszą sprawę, w części uznaje skargę za zasadną w zakresie zakwestionowanych przez Prokuratora [...] w W. przepisów uchwały w sprawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy R. Ch., jak również z przyczyn, które Sąd sam dostrzegł z urzędu badając uchwałę w pełnym zakresie, na podstawie kompetencji wynikających z art. 134 p.p.s.a.
Zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, a zatem zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP obowiązuje na terenie jednostki samorządu terytorialnego, którego rada akt ten uchwaliła.