Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Grzegorz Saniewski (spr.) Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 lutego 2010 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych w [...] z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie potrącenia należności oddala skargę.
M. Sz. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na decyzję Szefa Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych Nr [...] z dnia [...] r. utrzymującą w mocy decyzję Dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego Nr [...] z dnia [...] r., którą organ I instancji odmówił stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wypłaty należności w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej.
Wydanie zaskarżonej decyzji organu II instancji nastąpiło w następujących okolicznościach:
Dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego decyzją nr [...] z dnia [...] r. wypowiedział skarżącemu M. Sz. stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej z powodu likwidacji zajmowanego stanowiska i odmowy przyjęcia przez niego niższego stanowiska służbowego.
W związku z powyższym zwolnieniem skarżącemu wypłacono odprawę w wysokości 7.709,47 zł oraz ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w kwocie 2.498,44 zł, łącznie 10.207,91 zł, ponadto wypłacono odszkodowanie za skrócony okres wypowiedzenia w kwocie 14.990,64 zł.
Pismem z dnia [...] r. skarżący wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego nr [...] z dnia [...] r. podnosząc, że decyzję o wypowiedzeniu stosunku służbowego otrzymał w dniu [...] r. Decyzja wydana została na skutek likwidacji zajmowanego przez żołnierza stanowiska służbowego i odmowy przyjęcia niższego stanowiska. Tymczasem instytucja wojskowa, w której skarżący pełnił zawodową służbę wojskową, uległa przeformowaniu, a zajmowane przez skarżącego stanowisko uległo likwidacji dopiero w dniu [...] r.
Dowódca Wojsk Lądowych decyzją Nr [...] z dnia [...] r. stwierdził nieważność decyzji Nr [...] z dnia [...] r. jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, co skutkowało przywróceniem skarżącego do zawodowej służby wojskowej.
W dniu [...] r. skarżący złożył wypowiedzenie stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, a w dniu [...] r. został zwolniony z zawodowej służby wojskowej wskutek upływu skróconego terminu wypowiedzenia stosunku służbowego na podstawie rozkazu Szefa Sztabu Generalnego WP nr [...] z dnia [...] r.
W związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej Komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w G. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] przyznał skarżącemu odprawę w wysokości 10.672 zł, świadczenie pieniężne wypłacane co miesiąc przez okres jednego roku po zwolnieniu ze służby, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w wysokości 12.866,34 zł, dodatkowe wyposażenie roczne oraz należności pieniężne należne w wyniku przywrócenia do zawodowej służby wojskowej (uposażenie, nagrodę roczną, dodatkowe uposażenie roczne, gratyfikację urlopową, ekwiwalent za przejazd raz w roku). Jednocześnie Komendant potrącił należności wypłacone skarżącemu w [...] r. tj. ówczesną kwotę oprawy (określając ją w kwocie netto 6.224,67 zł), ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (kwota netto 2.023,74 zł) oraz odszkodowania za skrócony okres wypowiedzenia (kwota netto 11.992,54 zł).