1. Wprawdzie art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ wskazuje m.in. sprzedaż rzeczy jako źródło przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a ust. 2 tego artykułu uściśla, że chodzi w tym przypadku o rzeczy nabyte w celu odsprzedaży z zyskiem, to jednak ust. 3 wyłącza z tego zakresu rzeczy służące do użytku osobistego lub domowego, jeżeli nie są one gromadzone w celu odsprzedaży z zyskiem.
2. Nie można uznać za "odsprzedaż rzeczy z zyskiem" sprzedaży po cenie rynkowej samochodu nabytego w przedsiębiorstwie państwowym w wyniku wniesionej przedpłaty, jeżeli przedmiotem sprzedaży był tylko jeden samochód, gdyż nie zachodzi warunek podstawowy, to jest gromadzenie rzeczy użytku osobistego w celu odsprzedaży z zyskiem.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jerzego P. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 10 kwietnia 1981 r. w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od sprzedaży samochodu i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz zgodnie z art. 208 Kpa zasądził od Wojewody Lubelskiego kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Jerzy P., będący właścicielem samochodu osobowego marki "Wartburg", w czerwcu 1978 r. dokonał przedpłaty na nabycie w P.P. "Polmozbyt" samochodu tej samej marki z terminem realizacji w 1982 r. W 1980 r. "Polmozbyt" zawiadomił Jerzego P. o braku możliwości dostarczenia mu samochodu marki "Wartburg" i zaproponował kupno samochodu "Fiat 126p" lub "Syrena", albo zwrot wpłaconej kwoty. Z oferty tej Jerzy P. wybrał kupno samochodu marki "Fiat 126p", który odebrał w dniu 29 lipca 1980 r., uiszczając cenę kupna - 95.598 zł. Samochód ten w dniu 7 sierpnia 1980 r., po uprzednim zabezpieczeniu antykorozyjnym i zamontowaniu radia, sprzedał za kwotę 182.500 zł i kwotę tę - jak wyjaśnił w pismach do organów podatkowych - wpłacił na poczet ceny nabycia samochodu marki "Polonez" w tzw. sprzedaży ekspresowej.
Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 13 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ Prezydenta Miasta L. wymierzył Jerzemu P. podatek dochodowy w wysokości 19.400 zł od nadwyżki uzyskanej ze sprzedaży samochodu marki "Fiat 126p" ponad cenę nabycia.
Od decyzji organu I instancji Jerzy P. odwołał się do Wojewody Lubelskiego, kwestionując zasadność wymierzenia w tej sprawie podatku dochodowego. W odwołaniu podnosił, że nabycie samochodu marki "Fiat 126p", a następnie jego sprzedaż i wpłacenie uzyskanej kwoty na kupno samochodu marki "Polonez" w tzw. sprzedaży ekspresowej, spowodowane zostało niewywiązaniem się przez "Polmozbyt" z zawartej umowy oraz chęcią posiadania samochodu, który odpowiadałby potrzebom jego rodziny i mógł być wykorzystywany do celów służbowych. Warunków takich nie spełnia mały samochód, jakim jest "Fiat 126p". Nie zgadza się z zastosowaniem w tej sprawie przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym wywodząc, że ma tu zastosowanie art. 7 ust. 3 tej ustawy mówiący, że "nie stanowi źródła przychodów sprzedaż rzeczy służących do osobistego użytku", a taką właśnie rzecz stanowi sprzedany samochód osobowy.
Wojewoda Lubelski decyzję organu II instancji utrzymał w mocy własną decyzją z dnia 10 kwietnia 1981 r., nr Rn.III-3252/53/81, uznając, że w ustalonym stanie faktycznym kwalifikacja prawna zastosowana przez ten organ jest prawidłowa.
Na decyzję Wojewody Lubelskiego Jerzy P. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego z argumentacją podobną, jak w odwołaniu do Wojewody.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ stanowi, że źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym jest sprzedaż rzeczy i praw majątkowych, a ust. 2 tegoż art. 7 wyjaśnia, że źródłem przychodów w rozumieniu ust. 1 pkt 7 jest sprzedaż rzeczy nabytych w celu odsprzedaży z zyskiem, ust. 3 wyłącza zaś z tego zakresu sprzedaż rzeczy, które służą do osobistego lub domowego użytku, jeżeli rzeczy te nie są gromadzone w celu odsprzedaży z zyskiem.
Na tle tych przepisów należało rozważyć stan faktyczny niniejszej sprawy. Jak wynika z odpowiedzi na skargę oraz z wywodów pełnomocnika Wojewody Lubelskiego na rozprawie przed naczelnym Sądem Administracyjnym, samochód "Fiat 126p" Jerzy P. nabył wyłącznie w celu odsprzedaży z zyskiem, albowiem w chwili nabycia tego samochodu miał jeszcze samochód marki "Wartburg". Jeżeli samochód "Fiat 126p" był dla niego nieodpowiedni, zamiast jego odbioru mógł zażądać zwrotu przedpłaty. O zamiarze sprzedaży świadczy okoliczność, że Jerzy P. nie zarejestrował "Fiata 126p" w ogóle na swoje nazwisko.