Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Jagielska, Sędziowie: WSA Grażyna Śliwińska (spr.), Asesor WSA Andrzej Wieczorek, Protokolant Arkadiusz Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2004 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] grudnia 2002r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia oddala skargę
Decyzją z [...] grudnia 2002r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad orzekł na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 k.p.a. o utrzymaniu w mocy swojej decyzji z dnia [...] października 2002r. wydanej na podstawie art. 13 ust. 2a i 2b, lp.5 pkt 1 lit.a,18 ust. 9 i art. 20 pkt 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U.z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ze zm.), art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r.- Prawo o ruchu drogowym (Dz.U.Nr 98,poz. 602 z późn.zm.) oraz § 5 ust.1, ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. Nr 44, poz. 432), którą nałożył karę pieniężną na J. G w wysokości 720,00 zł za przejazd bez zezwolenia pojazdem nienormatywnym.
Organ ustalił na podstawie protokołu kontroli i zatrzymania pojazdu, że w dniu [...] lipca 2002 r. w miejscowości K. na drodze krajowej nr [...], przeprowadzono kontrolę należącego do jego firmy ciągnika marki [...] nr rej. [...] z naczepą [...] o nr rej. [...] wiozącego cegłę i stwierdzono przekroczenie dopuszczalnego nacisku na II-gą oś pojedynczą pojazdu o 3,78 kN. Na drodze tej dopuszczalny nacisk osi pojedynczej wynosił 100 kN, a stwierdzono 103,78 kN. Kierowca podpisał protokół kontroli nie podnosząc żadnych zastrzeżeń. Pismem z dnia [...] września 2002r. Pan J. G. został zawiadomiony o wszczęciu postępowania i możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów w terminie 7 dni oraz o prawie do czynnego udziału w każdym stadium postępowania, wypowiadania się co do zebranych dowodów, przeglądania akt. Uzasadniając decyzję z dnia [...] października 2002r. organ wskazał, że korzystanie z dróg publicznych odbywa się w ściśle określonych warunkach i przekroczenie dozwolonych nacisków na drodze publicznej wymaga zezwolenia, a jego brak skutkuje karą pieniężną.
We wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy Pan J. G. złożył oświadczenie, iż nie zgadza się z zaskarżoną decyzją. Nie zgłosił żadnych zarzutów.
Utrzymując w mocy swoją decyzję Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad ponownie wskazał podstawę prawną i faktyczną odpowiedzialności administracyjnej strony. Podnosił w uzasadnieniu, iż kwestia zasady odpowiedzialności i wysokości kar drogowych określona została w art. 13 ust. 2a i 2b ustawy o drogach publicznych i stanowi, iż za przejazd po drogach publicznych pojazdów o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w oddzielnych przepisach, bez zezwolenia lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu pobiera się kary pieniężne, których wysokość określa załącznik do ustawy.
Organ odwoławczy podzielił ustalenia organu I instancji, iż podczas przeprowadzonej kontroli pojazdu stwierdzono przekroczenie nacisku na II-gą oś pojedynczą o 3,78 kN. i w oparciu o ww. załącznik - tabelę Lp. 5 pkt 1 lit.a prawidłowo została naliczona wysokość kary pieniężnej.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Pan J. G. reprezentowany przez pełnomocnika wnosił o uchylenie decyzji z dnia [...] grudnia 2002r., jako niezgodnej z prawem, zarzucił błędne ustalenia stanu faktycznego, naruszenie przepisów prawa formalnego, w szczególności art. 122, 210§1 ust. 4 i 6 Ordynacji Podatkowej i domagał zasądzenia kosztów 615 zł. Zacytował tezę z uzasadnienia wyroku NSA w Warszawie z dnia 2000.05.18 w sprawie V SA 2762/99, iż "Zgodnie z zasadami prawidłowo prowadzonego postępowania administracyjnego (także prowadzonego na podstawie przepisów ordynacji podatkowej), decyzja powinna wskazywać ustalony przez organ administracyjny stan faktyczny, określać przesłanki zastosowania tej a nie innej kwalifikacji prawnej i ustalać jakie okoliczności stanu faktycznego odpowiadają którym z fragmentów normy prawnej zastosowanej w sprawie. To wszystko kryje w sobie formuła art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej". Ponadto wywodził, powołując się na badania specjalistyczne, że pomiar dokonany na wadze dynamicznej nie jest wiarygodny i wobec tego, że wyniki ważenia tego samego pojazdu są za każdym razem inne lub powtarzalność jest wielce znikoma. Pomiary z tego względu powinny odbywać się na wagach statycznych. Ponadto w naturze nie jest możliwe idealne rozłożenie towaru, mógł on ulec przesunięciu w trakcie transportu.