Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia NSA Otylia Wierzbicka (spr.) Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 27 października 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 12/06 w sprawie ze skargi R. H. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie zmniejszenia indywidualnej ilości referencyjnej dostaw oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 29 marca 2006 r. w sprawie IV SA/Wa 12/06 oddalił skargę R. H. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] listopada 2005 r. w przedmiocie zmniejszenia indywidualnej ilości referencyjnej dostaw.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Podstawę materialnoprawną decyzji zmniejszającej indywidualną ilość referencyjną dostaw stanowił art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku rolnego i przetworów mlecznych (jednolity tekst Dz. U. 05.244.2081), zgodnie z którym w przypadku wprowadzenia przez producenta do obrotu w roku kwotowym mleka lub przetworów mlecznych w ilości mniejszej niż 70 % przyznanej mu indywidualnej ilości referencyjnej właściwy miejscowo dyrektor oddziału terenowego Agencji zmniejsza w drodze decyzji indywidualną ilość referencyjną o jej niewykorzystaną część. Według art. 15 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1788/03 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych, zmniejszenie indywidualnej ilości referencyjnej (czyli ilości referencyjnej producenta z dnia 1 kwietnia każdego dwunastomiesięcznego okresu) o jej niewykorzystaną część nie znajduje zastosowania w przypadkach siły wyższej i w należycie uzasadnionych uznanych przez właściwy organ przypadkach tymczasowo wpływających na zdolność produkcyjną danych producentów. Działanie siły wyższej lub nadzwyczajne okoliczności są uznawane przez właściwy organ w przypadkach takich jak: śmierć rolnika, długookresowa niezdolność do pracy, poważna klęska żywiołowa w znacznym stopniu dotykająca grunty rolne gospodarstwa, zniszczenie budynków inwentarskich gospodarstwa w drodze wypadku, epidemia dotykająca część lub cały inwentarz gospodarza (art. 40 ust 4 rozporządzenia Rady (WE)) nr 1782/03 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej [...]).
Przypadek siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności wraz z odpowiednią dokumentacją wymaganą przez organ winien zostać zgłoszony przez danego rolnika na piśmie (art. 40 ust. 3 cyt. rozporządzenia Rady (WE)).
Wobec tego, że R. H. powołał się na szereg okoliczności, które w jego ocenie wpłynęły na niewykorzystanie w roku kwotowym 2004/2005 indywidualnej ilości referencyjnej, przyznanej decyzją z dnia 13 lutego 2004 r., organ zobowiązał skarżącego do nadesłania dowodów potwierdzających podnoszone okoliczności, jednocześnie pouczając, że w przypadku niezastosowania się do wezwania, sprawa zostanie rozpatrzona w oparciu o posiadany materiał dowodowy. Wskazał przy tym, że dokumenty muszą spełniać określone kryteria pod względem treści jaką mają zawierać.
W odpowiedzi na wezwanie skarżący nadesłał zaświadczenie lekarskie, dotyczące jego stanu zdrowia z dnia 13 października 2005 r. wystawione przez lekarza analityka z Miejskiej Przychodni Zdrowia w B., z rozpoznaniem bólów i zawrotów głowy oraz stwierdzeniem, że pozostaje pod opieką poradni neurologicznej od 1993 r., informację dotyczącą choroby ojca, z której wynika, że A. H. pozostawał pod opieką domową i hospicjum od 27 sierpnia 2003 r. z powodu guza płuca lewego, protokół z dnia 9 sierpnia 2005 r. sporządzony przez komisję powołaną przez Wojewodę Warmińsko-Mazurskiego do oszacowania strat w sprawach rolnych spowodowanych suszą w gospodarstwie, decyzję z dnia 23 sierpnia 2004 r. stanowiącą pozwolenie na przebudowę istniejącego budynku inwentarskiego.