Dnia 13 maja 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 486/12 w sprawie ze skargi M. J. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 27 grudnia 2011 r. nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 lipca 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 486/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. J. zw. dalej skarżącym na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 27 grudnia 2011 r., nr ..., w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji. W motywach wyroku Sąd Wojewódzki powołał się na następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Decyzją z dnia 20 października 1997 r., zw. dalej decyzją z 1997 r., Wojewoda Nowosądecki wyraził zgodę na zainstalowanie na dachu Domu Wczasowego "W." w K. urządzeń telefonii komórkowej w postaci sześciu anten. Pismem z dnia 27 stycznia 2008 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji z 1997 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, zw. dalej organem lub Dyrektorem, odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody z 1997 r. Decyzją z dnia 25 sierpnia 2009 r. organ utrzymał zaś w mocy swoją decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności.
Wnioskodawca złożył skargę na decyzję Dyrektora z dnia 25 sierpnia 2009 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W skardze podniósł, że po pierwsze został pominięty jako strona w postępowaniu, mimo że jest właścicielem działki, która bezpośrednio sąsiaduje z terenem inwestycji; po drugie decyzja z 1997 r., wskutek niedoręczenia jej przez gminę Naczelnemu Lekarzowi Uzdrowiska, nie została przez niego zaopiniowana pod kątem zgodności z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i statutu uzdrowiska; po trzecie gmina powinna była odwołać się od decyzji z 1997 r. do Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, czego nie uczyniła.
Wyrokiem z dnia 17 marca 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1827/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Uzasadnienia powyższego wyroku nie sporządzono.
W piśmie z dnia 20 lipca 2010 r. skarżący ponownie wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody z 1997 r. Ostatecznie organ odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z 1997 r. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem z dnia 25 sierpnia 2011 r. wniósł skarżący. Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2011 r. Dyrektor utrzymał w mocy swoje postanowienie z dnia 25 sierpnia 2011 r. W uzasadnieniu postanowienia Dyrektor wskazał, że przyczyną odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody z 1997 r. jest okoliczność, że organ odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody z 1997 r., a Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę na decyzję z dnia 25 sierpnia 2009 r. Zdaniem organu, stanowiło to przeszkodę do wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody z 1997 r., w stosunku do której uprzednio organ ten, jak i sąd administracyjny, nie stwierdziły występowania przesłanki do stwierdzenia nieważności z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), zw. dalej k.p.a.