Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na terytorium RP na czas oznaczony
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 16 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 1434/12 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na terytorium RP na czas oznaczony 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] na rzecz Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 1434/12, oddalił skargę [...] na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na terytorium RP na czas oznaczony.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:

W dniu 16 grudnia 2011 r. wnioskodawca wystąpił do Wojewody Mazowieckiego z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwagi na wykonywanie pracy w Polsce. W uzasadnieniu podniósł, iż celem jego pobytu na terenie Polski jest wykonywanie pracy, oraz że jest wspólnikiem w "[...]" sp. z o.o., w której posiada 40 udziałów o łącznej wartości 40.000 zł. Przedmiotem działalności ww. spółki jest sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych.

Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r., na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694 ze zm.) oraz art. 104 § 1 K.p.a., Wojewoda Mazowiecki odmówił udzielenia skarżącemu wnioskowanego zezwolenia, ponieważ nie udowodnił, iż prowadzona przez niego działalność gospodarcza przynosi korzyści gospodarce narodowej.

Od powyższej decyzji wnioskodawca złożył odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wnosząc o jej uchylenie i udzielenie przedmiotowego zezwolenia. W uzasadnieniu wskazał, iż: "w 2011 r. spółka rozwinęła działalność do rozmiarów pozwalających m.in. na zatrudnienie siebie oraz obywatelkę polską (...) a przez to spełniony został następny warunek ustawy o cudzoziemcach oraz pełną stabilizację gospodarczą".

Decyzją z dnia [...] maja 2012 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ stwierdził brak podstaw do uznania, że prowadzona przez wnioskodawcę działalność gospodarcza jest korzystna dla gospodarki narodowej. Prowadzona przez skarżącego spółka nie odgrywa znaczącej roli jako pracodawca na regionalnym (lokalnym) rynku pracy, a także nie przyczynia się do spadku bezrobocia. Ponadto nie wpływa korzystnie na gospodarkę narodową z punktu widzenia wysokości uzyskiwanych dochodów i związaną z tym wysokością odprowadzanych do budżetu państwa podatków. Organ zauważył, że z deklaracji CIT-8 za 2010 r. wynika, iż spółka wykazała stratę w wysokości 89.311,12 zł, natomiast z deklaracji CIT-8 za 2011 r. spółka osiągnęła dochód brutto w kwocie 12.897 zł (należny podatek wyniósł 2.451 zł.). Zdaniem organu w tej sytuacji nie można mówić o korzyściach dla gospodarki narodowej.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców wniósł [...].

Skarżący, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Wojewody i przekazanie sprawy organowi pierwszej lub drugiej instancji do ponownego rozpoznania.

Strona 1/9