Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 94/16 w sprawie ze skargi E. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o żądanej treści oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 15 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 94/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie (dalej: Sąd I instancji) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi E. J. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej: SKO w [...]) z [...] grudnia 2015 r., nr [...], w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o żądanej treści, oddalił skargę.
Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności sprawy:
Wnioskiem z 11 lipca 2014 r. E. J. zwróciła się do Wójta Gminy K. o wydanie poświadczenia oświadczenia w przedmiocie osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego położonego w P., stanowiącego część działki nr [...]/13 (po podziale) o powierzchni dzierżawy 23 ha, obręb P., gmina K..
W postanowieniu z [...] lipca 2014 r., znak [...], Wójt Gminy K. odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie poświadczenia oświadczenia o żądanej treści.
SKO w [...] po rozpoznaniu zażalenia E. J., postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2014 r., znak: [...], utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu skargi E. J. na powyższe postanowienie, wyrokiem z dnia 25 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 975/14, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy K. i wskazał, że organy niezasadnie odmówiły wszczęcia postępowania w sprawie wydania zaświadczenia powołując się na fakt trwania postępowania w przedmiocie wydania zaświadczenia. Sąd wyjaśnił, że w sprawie nie zachodzi tożsamość składanych przez E. J. wniosków, chociażby z uwagi na występowanie z wnioskami o wydanie zaświadczenia w innym terminie.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Wójt Gminy K. wydał postanowienie z [...] lipca 2015 r., znak: [...], o odmowie wydania poświadczonego oświadczenia o żądanej przez E. J. treści.
SKO w [...], po rozpoznaniu zażalenia E. J. na powyższe postanowienie, postanowieniem z [...] września 2015 r., znak: [...], uchyliło zaskarżone postanowienie i przekazało sprawę Wójtowi Gminy K. do ponownego rozpatrzenia.
Kolegium wskazało, że organ I instancji, przy ponownym rozpatrzeniu sprawy powinien na piśmie wezwać E. J. do przedstawienia dowodów pozwalających ustalić, czy wnioskodawczyni posiada odpowiednie kwalifikacje określone w art. 6 ust. 2 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, pozwalające stwierdzić, iż jest ona rolnikiem indywidualnym w rozumieniu ustawy jak i dowodów na okoliczność osobistego prowadzenia przez ww. gospodarstwa rolnego.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, Wójt Gminy K. postanowieniem z dnia [...] listopada 2015 r., znak: [...], odmówił wydania E. J. poświadczonego oświadczenia o żądanej treści.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego ustalono, że E. J. opłaca podatek rolny od nieruchomości o powierzchni 23 ha, obręb P., zaś nieruchomość ta jest dzierżawiona od Agencji Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy w [...]. Strona nie figuruje w rejestrze ewidencji ludności mieszkańców gminy K., a wnioskodawczyni nie przedstawiła organowi dokumentów potwierdzających rolnicze wykształcenie bądź staż pracy w rolnictwie. Gmina nie posiada dokumentów, na podstawie których mogłaby potwierdzić oświadczenie wnioskodawcy.