Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Stawecki po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2021r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Gd 134/20 w sprawie ze skargi R.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. Nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie przeniesienia w części decyzji o warunkach zabudowy 1. prostuje oczywistą omyłkę pisarską zawartą w komparycji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Gd 134/20, w ten sposób, że w miejsce daty zaskarżonej decyzji "[...] grudnia 20219 r." wpisuje "[...] grudnia 2019 r.", 2. oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 4 listopada 2020 r., II SA/Gd 134/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Gdańsku oddalił skargę R. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (SKO lub Kolegium) w [...] z [...] grudnia 20219 r., Nr [...], w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie przeniesienia w części decyzji o warunkach zabudowy. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, na wniosek R.J., Wójt Gminy [...] decyzją z [...] lutego 2008 r. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na każdej wydzielonej działce powstałej z podziału działki nr [...] położonej w miejscowości [...] (decyzja wzt, decyzja źródłowa). W decyzji tej wskazano także, że podział działki nr [...] możliwy jest do realizacji przy zachowaniu określonych warunków. W dniu [...] lipca 2017 r. Wójt Gminy [...] wydał decyzję w przedmiocie przeniesienia na wniosek N.L. i P.L. ww. decyzji własnej z [...] lutego 2008 r. w części dotyczącej działki nr [...] w miejscowości [...] (powstałej w wyniku podziału działki nr [...]).
Z dalszych ustaleń sądu wojewódzkiego wynika, że Starosta [...]i zwrócił się do Kolegium celem rozważenia wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności źródłowej decyzji Wójta Gminy [...], informując, że z wniosku N.L. i P.L. toczy się postępowanie o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego na terenie działki nr [...] w [...], gmina [...]. Pełnomocnik R.J. przedstawił argumentację mającą dowodzić konieczności umorzenia postępowania w sprawie, składając wnioski dowodowe, mające na celu ustalenie praktyki wydawania przez Wójta Gminy [...] "decyzji inwestycyjnych".
Dalej w wyroku II SA/Gd 134/20 przywołano, że powołaną na wstępie decyzją z [...] grudnia 2019 r. Kolegium stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy [...] z [...] lipca 2017 r., wydanej w przedmiocie przeniesienia w części źródłowej decyzji własnej odnośnie ustalenia warunków zabudowy. Kolegium uznało, że istnieją podstawy przyjęcia, że ta decyzja organu gminy jest dotknięta wadą prawną wymienioną w art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2018, poz. 2096, K.p.a.), tzn. rażącym naruszeniem prawa, natomiast argumenty R.J. nie mają wpływu na rozstrzygnięcie sprawy nieważnościowej. Kolegium wyjaśniło, że dysponuje kompletną dokumentacją sprawy, nie widzi potrzeby wyznaczenia rozprawy na okoliczność przesłuchania wymienionych w piśmie strony osób w charakterze świadków, brak jest też możliwości i potrzeby przeprowadzenia wnioskowanej wizji lokalnej.
Zdaniem Kolegium, chybione jest stanowisko, by w sprawie wystąpiły nieodwracalne skutki prawne uniemożliwiające stwierdzenie nieważności decyzji Wójta Gminy [...] z [...] lipca 2017 r. W sferze prawnej decyzja wzt (nawet taka, w następstwie której wydano decyzję o pozwoleniu na budowę i zrealizowano inwestycję), nie wywołuje nieodwracalnych skutków prawnych, skoro istnieje możliwość stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, jako decyzji zależnej.