Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz, Sędziowie NSA Barbara Gorczycka-Muszyńska, Henryk Ożóg (spr.), Protokolant Mariusz Szufnara, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2004 r. sygn. akt 4 II SA/Ka 239/03 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] grudnia 2002 r. Nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną
Decyzją z dnia [...] lutego 2001 r., na zasadzie art. 105 § l k.p.a,, Kierownik Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych /Kierownik Urzędu/ umorzył postępowanie w sprawie z wniosku [...] o przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu przebywania w więzieniu bez wyroku w 1950 r. - za działalność polityczną bądź religijną związaną z walką o suwerenność i niepodległość. Na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ ten decyzją z dnia [...] września 2001 r. uchylił to rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
W jego wyniku decyzją z dnia [...] października 2002 r., na zasadzie art.22 ust. l w związku z art.4 § l pkt 1 oraz art. 8 §2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 24 stycznia 1991r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. z 1997r. Nr 142, poz. 950, ze zm./ Kierownik Urzędu odmówił przyznania [...] uprawnień kombatanckich. Nabrał bowiem przekonania, że jego pobyt w więzieniu w roku 1950 nie miał charakteru represji. W tej materii powołał się na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 16 września 2002 r., mocą której odmówiono potwierdzenia, iż przebywał on w okresie od 1 lipca do 20 listopada 1950 w więzieniu bez wyroku za działalność polityczną bądź religijną związaną z walką o niepodległość i suwerenność.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy [...] domagał się zmiany tej decyzji i uwzględnienia żądania. Wskazał, iż jako świadek Jehowy prowadził działalność o opisanych powyżej przesłankach, za co został aresztowany. Zatem zakwestionował zasadność również wspomnianej decyzji z dnia 16 września 2002 r.. Na tę okoliczność dołączył pisemne zeznania świadków oraz zaświadczenie stwierdzające, iż jest pokrzywdzonym w rozumieniu przepisu art.6 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu /Dz.U. Nr 155, poz.1016 ze zm./. Dlatego kwestionowane rozstrzygnięcie uznał za wadliwe i krzywdzące.
Zaskarżoną decyzją, na zasadzie art.138 §1 pkt 1 w związku z art.127 §3 k.p.a. oraz art.22 ust.l ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach..., Kierownik Urzędu utrzymał w mocy własną decyzję z dnia 29 października 2002 r.. Podtrzymał bowiem poprzednio zaprezentowane ustalenia i rozważania, które doprowadziły do wniosku, że odwołujący się nie wykazał represji, jakie były podstawą żądania. Jego argumentacji przeciwstawił motywy decyzji Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia [...] września 2002 r., która nie potwierdziła prezentowanych przez stronę okoliczności aresztowania, a którą podzielił.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżący domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji, kwestionując zasadność przytoczonych w jej uzasadnieniu wywodów. Powołał się przy tym na te same twierdzenia, które zaprezentował we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując na swą pozytywną działalność, która - w jego ocenie - nosi cechy represji podlegającej przepisom cytowanej na wstępie ustawy. Jego zdaniem rozstrzygnięcie to niezasadnie ich nie uwzględniło, zatem jest wadliwe i krzywdzące.