Skarga kasacyjna na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Dnia 19 grudnia 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.) Protokolant: asystent sędziego Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Bystrzyca Kłodzka od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 858/17 w sprawie ze skargi Gminy Bystrzyca Kłodzka na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6155 Uzgodnienia w sprawach z zakresu zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona przyrody
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie strona 1/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 858/17 oddalił skargę Gminy Bystrzyca Kłodzka na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2017 r., którym utrzymano w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia [...] października 2016 r. o odmowie uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części obszaru wsi Biała Woda, gm. Bystrzyca Kłodzka,

Wyrok zapadł na tle następującego stanu faktycznego i prawnego.

Postanowienie organu pierwszej instancji wydane zostało na podstawie art. 17 pkt 6 lit. b tiret 2 i art. 24 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2016 r., poz. 778, ze zm.) oraz art. 16 ust. 7 i art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U.

z 2016 r., poz. 2134).

W uzasadnieniu postanowienia zreferowano przebieg sprawy. Wskazano m.in., że:

- wójt, burmistrz albo prezydent miasta uzgadnia projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z właściwymi organami na podstawie przepisów odrębnych. Są nimi w rozpoznawanej sprawie:

- art. 16 ust. 7 ustawy o ochronie przyrody - ze względu na położenie terenu objętego Planem w granicach otuliny Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego;

- art. 30 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody - ze względu na położenie terenu objętego Planem w granicach obszaru Natura 2000 Pasmo Krowiarki (PLH 020019), zwanego dalej "obszarem PLH 020019".

Zgodnie z art. 16 ust. 7 ustawy o ochronie przyrody, projekty dokumentów planistycznych, w części dotyczącej parku krajobrazowego i jego otuliny, wymagają uzgodnienia z właściwym miejscowo regionalnym dyrektorem ochrony środowiska w zakresie ustaleń tych dokumentów, mogących mieć negatywny wpływ na ochronę przyrody parku krajobrazowego. Analogicznie - zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody - projekty dokumentów planistycznych, w części dotyczącej istniejącego lub projektowanego obszaru Natura 2000, wymagają uzgodnienia z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska w zakresie ustaleń tych dokumentów, mogących znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000. Z racji lokalizacji objętego Planem terenu w granicach otuliny Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, należało ustalić, czy jego realizacja może mieć negatywny wpływ na ochronę przyrody tego obszaru chronionego. Otulina stanowi zgodnie z art. 5 ust. 14 ustawy o ochronie przyrody - strefę ochronną, zabezpieczającą daną formę ochrony przyrody przed zagrożeniami zewnętrznymi, wynikającymi z działalności człowieka.

Plan obejmuje teren o powierzchni 2,8 ha (działka ew. nr [...]), położony w miejscowości Biała Woda, w odległości ok. 100 m od granic Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego; dla północno-zachodniego fragmentu obszaru objętego Planem (pow. ok. 0,4 ha) ustalono przeznaczenie ZL (tereny lasów), zaś dla pozostałego (pow. ok. 2,4 ha) - przeznaczenie UT/US (tereny zabudowy usług turystyki i usług sportu). Mając na uwadze charakter tych ustaleń Planu, położenie terenu nim objętego, względem Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, jak również cele ochrony tego obszaru chronionego, określone w § 2 rozporządzenia Nr 6 Wojewody Dolnośląskiego z dnia 27 lutego 2008 r. w sprawie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Doln. Nr 63, poz. 809), organ odwoławczy podzielił pogląd, wyrażony w pierwszej instancji, że realizacja ustaleń Planu nie wpłynie negatywnie na przyrodę Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

Strona 1/15
Inne orzeczenia o symbolu:
6155 Uzgodnienia w sprawach z zakresu zagospodarowania przestrzennego
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona przyrody
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska