Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miejskiej w Prószkowie w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. WSA Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant asystent sędziego Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. G., H. G. i W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 19 września 2017 r. sygn. akt II SA/Op 215/17 w sprawie ze skargi P. G., H. G. i W. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Prószkowie z dnia 28 października 2016 r. nr XXII/169/2016 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i stwierdza nieważność uchwały Rady Miejskiej w Prószkowie z dnia 28 października 2016 r. nr XXII/169/2016 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; 2. zasądza od Gminy P. na rzecz P. G., H. G. i W. K. solidarnie kwotę 1500 (tysiąc pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 19 września 2017 r., sygn. akt II SA/Op 215/17, oddalił skargę P. G., H. G. i W. K. (dalej skarżący) na uchwałę Rady Miejskiej w Prószkowie z 28 października 2016 r. nr XXII/169/2016 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej plan miejscowy).

1.2. W dniu 6 marca 2014 r. Rada Miejska w Prószkowie podjęła uchwałę nr XXXVII/290/2014, w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi G.. W § 2 uchwały postanowiono, że zmiana obejmuje działki nr [...] i nr [...]- obręb [...]. Natomiast 18 grudnia 2014 r. Rada Miejska w Prószkowie podjęła uchwałę nr III/13/2014 w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Prószków, zwanego dalej studium. W wyniku rozpoznania skargi skarżących, wyrokiem z 29 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Op 182/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu stwierdził, że uchwała w sprawie studium została wydana z naruszeniem prawa (pkt 1). Postanowieniem z 11 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SA/Op 182/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, po rozpoznaniu wniosku Gminy Prószków, odmówił wykładni ww. wyroku. Natomiast zażalenie Gminy na to postanowienie, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił postanowieniem z 21 lipca 2016 r., sygn. akt II OZ 660/16.

1.3. W dniu 28 października 2016 r. Rada Miejska w Prószkowie, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515, dalej: usg) oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, ze zm., dalej: upzp), uchwaliła ww. plan miejscowy.

1.4. W dniu 6 lutego 2017 r., skarżący wezwali Radę Miejską w Prószkowie, do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie planu miejscowego. Podnieśli, że plan jest wadliwy w zakresie przeznaczenia w planie zagospodarowania przestrzennego wsi G. działek nr [...] i nr [...], sąsiadujących z posesjami skarżących pod teren zabudowy usługowej (1U) i teren zabudowy produkcyjnej (1P), podczas gdy prawidłowym przeznaczeniem tego terenu jest przeznaczenie na tereny zabudowy jednorodzinnej z towarzyszeniem usług (MN). Na powyższe wezwanie Rada Miejska w Prószkowie nie udzieliła odpowiedzi.

1.5. Następnie skarżący wnieśli skargę na plan miejscowy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu (dalej: Sąd I instancji). W skardze zarzucili naruszenie art. 9 ust. 4 w zw. z art. 20 ust. 1 upzp, art. 2 i 5 Konstytucji RP, art. 1 ust. 2 oraz art. 15 ust. 2 upzp, art. 17 pkt 6 lit. a oraz pkt 9 upzp oraz art. 15 ust. 2 pkt 3 upzp.

1.6. W odpowiedzi na skargę Gmina Prószków wniosła o jej oddalenie.

2.1. Sąd I instancji powołanym na wstępie wyrokiem z 19 września 2017 r. powyższą skargę oddalił. W ocenie Sądu I instancji skarżący jako właściciele nieruchomości sąsiednich mają interes prawny w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały. Jednak samo tylko stwierdzenie, iż zaskarżona uchwała narusza interes prawny skarżących nie przesądza o zasadności złożonej skargi.

Strona 1/7