Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie sędzia NSA Grzegorz Czerwiński sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 2242/16 w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r., nr ] w przedmiocie zwrotu podania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 29 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 maja 2017 r. sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (dalej: GDOŚ) z [...] lipca 2016 r., nr [...], w przedmiocie zwrotu podania oddalił skargę.
W skardze kasacyjnej M. S. (dalej: skarżąca kasacyjnie) reprezentowana przez r.pr. K. K. zaskarżyła w całości wyrok Sądu I instancji. Zaskarżonemu wyrokowi na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. zarzucono naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 145 § 1 pkt 1) lit. a) i c) p.p.s.a. poprzez nieuwzględnienie skargi, mimo rażącego naruszenia przez GDOŚ oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska przepisów art. 7 oraz 77 k.p.a., polegające na niewyjaśnieniu przez organy obu instancji wszystkich okoliczności istotnych dla prawidłowego i pełnego rozstrzygnięcia sprawy oraz niedokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego w sprawie poprzez nieustalenie przez organy treści żądania strony i nie odniesienie się do wszystkich żądań strony skarżącej.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 176 § 1 pkt 3) p.p.s.a. w zw. z art. 185 § 1 p.p.s.a. wniesiono o: 1) uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu; 2) przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nie opłaconych w całości ani w części. Jednocześnie złożono oświadczenie, o zrzeczeniu się rozpoznania sprawy na rozprawie.
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że wskazane w art. 7 i 77 k.p.a. zasady postępowania administracyjnego nie były przestrzegane przez organy administracyjne orzekające w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z treścią żądania skarżącej wnosiła ona o podjęcie działań mających na celu zmniejszenie "zapobiegania podwyższenia emisji pola elektromagnetycznego emitowanego". Naruszenie polegało na nieustaleniu przez organy obu instancji treści żądania strony oraz niewyjaśnieniu wszystkich okoliczności istotnych dla prawidłowego i pełnego rozstrzygnięcia sprawy zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej, określonej w art. 7 k.p.a., a w konsekwencji nie odniesieniu się do wszystkich żądań skarżącej zawartych we wniosku. Skarżąca kasacyjnie przypomniała, że w uzasadnieniu organ I instancji podał, że skarżąca żąda czynności, które nie należą do kompetencji organów administracji publicznej. W konsekwencji organ zwrócił podanie skarżącej w całości, mimo że zawierało ono także inne żądania poza żądaniem odszkodowania. Zdaniem skarżącej kasacyjnie, organ w swoim rozstrzygnięciu powyższą kwestię całkowicie pominął i nie rozważał swojej kompetencji w tym zakresie. Organ II instancji mimo wadliwości decyzji organu I instancji utrzymał ją w mocy, również nie odnosząc się do podnoszonych przez skarżącą żądań i przyjmując ustalenia RDOŚ. Według skarżącej kasacyjnie, w tej sytuacji wadliwa była nie tylko zaskarżona decyzja, ale również utrzymana nią w mocy decyzja organu I instancji. W zaskarżonym wyroku Sąd przyznał rację organom, wskazując, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżone postanowienie, jak i poprzedzające je postanowienie RDOŚ nie naruszają prawa. W ocenie skarżącej kasacyjnie, w uzasadnieniu Sąd pominął jednak kwestię wadliwości postanowień, wynikającą z niewyjaśnienia stanu faktycznego sprawy w zakresie żądania skarżącej, która winna skutkować ich uchyleniem.