Dnia 27 lipca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Izabela Bąk-Marciniak /spr./ Protokolant asystent sędziego Anna Górska po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Po 1073/14 w sprawie ze skargi Gminy Mo. na rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2012 r. w przedmiocie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 2 lipca 2015r. sygn. akt II SA/Po 1073/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę G. M. na rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012r. w przedmiocie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
G. M. w dniu 19 maja 2014 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na rozporządzenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012 r. w sprawie ustanowienia strefy ochronnej ujęcia wody w rejonie M.-K. dla zaopatrzenia Poznańskiego Systemu Wodociągowego (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z dnia 13 sierpnia 2012 r. poz. 3556), zarzucając naruszenie przy jego wydaniu przepisów:
art. 9 ust. 1 pkt 19 lit. d, art. 10 ust. 1am art. 11 ust. 1 pkt 2, art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145 ze zm.), dalej: Prawo wodne, art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), dalej: k.p.a., art. 59 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 ze zm.), dalej: u.d.i.ś.,
§ 20, § 21, § 29, § 70, § 72, § 115, § 116, § 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908), dalej: rozporządzenie.
Skarżąca G. wniosła o stwierdzenie nieważności w całości zaskarżonego rozporządzenia oraz o zasądzenie od organu kosztów postępowania według norm przepisanych.
W motywach skargi wskazano, że zaskarżone rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 58 ust. 1 Prawa wodnego, a zakres spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu dotyczy zagadnień, o których mowa w art. 52-57 tej ustawy. Zdaniem skarżącej G. z przepisu art. 54 ust. 1 i 2 Prawa wodnego wynika, że delegacja ustawowa dotycząca zakresu możliwych do wprowadzenia na terenie strefy ochrony pośredniej ujęcia wody zakazów i ograniczeń jest ściśle określona w art. 54 Prawa wodnego i tym samym nie może wykraczać poza jej zakres. W kontekście tego skarżąca podniosła, że w § 1 rozporządzenia definiuje ujęcie M.-K. jako ujęcie wód podziemnych, a z kolei w § 2 rozporządzenia znajdują się zarówno zakazy i ograniczenia, o których mowa w art. 54 ust. 1 Prawa wodnego (wspólne dla wszystkich stref ochrony pośredniej), ale także zakazy i ograniczenia wymienione w art. 54 ust. 2 Prawa wodnego dotyczące stref ochronnych wód podziemnych. Niedopuszczalne, zdaniem skarżącej, było natomiast ustanowienie w rozporządzeniu dotyczącym ochrony ujęcia wód podziemnych zakazów i ograniczeń, które mogą zostać wprowadzone dla ujęcia wód powierzchniowych takich jak np. § 2 pkt 6 (odpowiednio - art. 54 ust. 3 pkt 1 Prawa wodnego), § 2 pkt 16 (odpowiednio - art. 54 ust. 3 pkt 4 Prawa wodnego), § 2 pkt 25 (odpowiednio - art. 54 ust. 3 pkt 7 Prawa wodnego). Porównując § 1 i § 2 zaskarżonego rozporządzenia można mieć wątpliwości, jakiego rodzaju ujęciem wody jest ujęcie M.-K. tj. wód podziemnych, wód powierzchniowych, a może mieszanym, którego nie przewidywał ustawodawca tj. powierzchniowo- podziemnych.