Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej X. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2413/18 w sprawie ze skargi X. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 10 września 2018 r., znak [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na umieszczenie urządzeń stacji bazowej telefonii komórkowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego o zasądzenie na jego rzecz od X. S.A. z siedzibą w W. kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2019 r., VII SA/Wa 2413/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...]S.A. z siedzibą w Warszawie na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (zwanego dalej "Ministrem") z dnia [...] września 2018 r., [...] utrzymującą w mocy decyzję działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta [...] - Miejskiego Konserwatora Zabytków w [...] (zwanego dalej "Miejskim Konserwatorem") z dnia [...] sierpnia 2016 r., sygn. [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na umieszczenie urządzeń stacji bazowej telefonii komórkowej.
Powyższe rozstrzygnięcia wydano w następujących okolicznościach.
Decyzją z dnia [...] marca 2016 r., [...] Miejski Konserwator nie udzielił [...]S.A. pozwolenia na umieszczenie urządzeń stacji bazowej telefonii komórkowej na obszarze układu urbanistycznego starego miasta [...] wpisanego do rejestru zabytków decyzją nr [...] z dnia [...] grudnia 1970 r., na dachu budynku przy ul. [...] w [...] .
W wyniku rozpatrzenia odwołania Minister decyzją z dnia [...] maja 2016 r., [...] , uchylił powyższe rozstrzygnięcie, a sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Wskazał, że przy ponownym rozpatrzeniu sprawy organ pierwszej instancji powinien przeprowadzić prawidłowo dowód z oględzin obiektu (zapewniając stronom możliwość czynnego udziału w tej czynności), odnieść się do argumentacji odwołujących się oraz umożliwić stronom zapoznanie się z materiałem dowodowym przed wydaniem decyzji.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r., [...] Miejski Konserwator ponownie odmówił pozwolenia na wnioskowane zamierzenie.
Odwołanie od decyzji złożyli A. K. , [...]z o.o. z siedzibą w [...] oraz [...]S.A.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po rozpatrzeniu odwołań, utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi [...]S.A., A. K. i [...]sp. z o.o. wyrokiem z dnia 7 listopada 2017 r., VII SA/Wa 2806/16, uchylił decyzję Ministra wskazując na konieczność weryfikacji statusu ostatniego z wymienionych skarżących.
Decyzją z dnia [...] września 2018 r., [...] Minister umorzył postępowanie odwoławcze prowadzone z odwołania [...]sp. z o. o..
Odrębną decyzją także z dnia [...] września 2018 r., [...] Minister, rozpatrzywszy odwołania A. K. oraz przez [...]S.A., utrzymał w mocy decyzję Miejskiego Konserwatora z dnia [...] sierpnia 2016 r., [...]. Organ odwoławczy wyjaśnił, że inwestycja dotyczy budynku przy ul. [...]w [...] zlokalizowanego w granicach układu urbanistycznego miasta [...], który jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-[...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach z dnia [...] grudnia 1970 r. Planowane zamierzenie polegać ma na montażu na dachu czterokondygnacyjnego budynku, usytuowanego na wylocie ulic [...], dwóch sztuk masztów antenowych o wysokości 8 m każdy (z iglicą 9 m), wraz z montażem ramy z urządzeniami technicznymi, o wysokości 2,5 m. Decyzję wydano na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (na datę decyzji tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 2187 z późn. zm., dalej "u.o.z."), zgodnie z którym pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków wymaga umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru: urządzeń technicznych, tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych w rozumieniu art. 2 pkt 16b i 16c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz napisów. Stosownie do art. 36 ust. 1 pkt 11 u.o.z. pozwolenia takiego wymaga także podejmowanie innych działań, które mogłyby prowadzić do naruszenia substancji lub zmiany wglądu zabytku wpisanego do rejestru.