Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędzia del. WSA Sławomir Pauter (spr.) Protokolant asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 18 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej D. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 261/16 w sprawie ze skargi D. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od D. B. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. kwotę 400 (czterysta) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej przez D. B. jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2016 roku, którym oddalono skargę w/w na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] stycznia 2016 roku w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
Powyższy wyrok został wydany w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:
Decyzją z dnia 20 listopada 2014 roku Wójt Gminy C. nakazał D. i Z. B., będącymi właścicielami działki nr [...]położonej w miejscowości M. przy ul. [...], dla której Sąd Rejonowy w T., Wydział VI Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr [...]:
1. przywrócić zagospodarowanie i użytkowanie nieruchomości do zgodnego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C. w części wsi M.;
2. zaprzestać udostępnienia nieruchomości na prowadzenie działalności gospodarczej przez D. B. w tym: świadczenia usług hotelarskich, organizowania na działce nr [...] imprez okolicznościowych, imprez dla grup zorganizowanych itp.
Z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w wyżej wskazanej decyzji, mimo doręczenia upomnienia, w dniu 28 października 2015 r. Wójt Gminy C. wystawił tytuł wykonawczy, w celu wyegzekwowania wobec D. B. obowiązków nałożonych w decyzji z dnia 20 listopada 2014r.
Pismem z dnia 6 listopada 2015 r. D. B. zgłosiła zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Powołując się na art. 33 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( t.j. Dz.U. z 2014r. poz. 1619 ze zm. - dalej jako u.p.e.a.), skarżąca podniosła, że obowiązki wynikające z decyzji z dnia 20 listopada 2014 roku zostały wykonane.
Postanowieniem z dnia 30 listopada 2015 roku Wójt Gminy C. odmówił uwzględnienia podniesionego zarzutu. W uzasadnieniu postanowienia wierzyciel wskazał, że sposób wykorzystania działki nr [...]położonej w M.przy ul. [...] nadal narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy C. w części wsi M. - z uwagi na prowadzenie na wskazanej nieruchomości działalności gospodarczej w postaci świadczenia usług hotelarskich. D. B. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie ponownie podnosząc, że wykonała obowiązki określone w decyzji z dnia 20 listopada 2014 r.
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. powołując się na art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.) oraz art. 23 § 1 i § 4 pkt 1 u.p.e.a. utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu postanowienia Kolegium wskazało, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy C., zmienionym uchwałą nr XXII/116/08 Rady Gminy C. z dnia 24 stycznia 2008 r. w części wsi M., działka nr [...]- stanowiąca własność miedzy innymi skarżącej kasacyjnie, położona w miejscowości M. przy ul. [...] stanowi część terenu oznaczonego symbolem [...] - zabudowa mieszkaniowa letniskowa. Dla terenów oznaczonych tym symbolem ustalono: 1) przeznaczenie podstawowe - zabudowa mieszkaniowa letniskowa; 2) przeznaczenie uzupełniające - zieleń urządzona, elementy małej architektury i rekreacji. Organ stwierdził, że w sprawie niniejszej zaszła sytuacja w której organ egzekucyjny jest jednocześnie wierzycielem, zatem wydanie postanowienia zawierającego stanowisko wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów jest bezprzedmiotowe. Niemniej, zdaniem organu II instancji, w tego typu sprawie organ egzekucyjny powinien w jednym postanowieniu zawrzeć stanowisko wierzyciela w sprawie zarzutów oraz rozstrzygnięcie. Według SKO, stanowisko organu I instancji jest w tym zakresie prawidłowe.