Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędziowie Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. NSA Agnieszka Miernik (spr) Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Wr 759/10 w sprawie ze skargi E. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia[...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku gospodarczego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia od E. Z. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Wr 759/10, po rozpoznaniu skargi E. Z. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku gospodarczego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał następujący stan faktyczny i prawny:
Burmistrz Miasta i Gminy Prusice decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...], wydaną po wcześniejszym dwukrotnym uchyleniu przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu decyzji, działając na podstawie art. 4 ust. 2, art. 60, art. 61 i art. 64 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.p.z.p.", oraz przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588), ustalił dla E. Z. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku gospodarczego na działce nr [...], obręb [...]. W treści decyzji organ określił rodzaj inwestycji, warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikające z przepisów odrębnych w zakresie: warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego; ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu; ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej; obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji; wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich; granic i sposobów zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych, jak również linie rozgraniczające teren inwestycji. Organ stwierdził, że w związku z tym, iż działka nr [...] jest użytkowana rolniczo, to lokalizacja budynku gospodarczego na działce nr [...], bezpośrednio przy granicy, nie wpłynie negatywnie na dostępność światła na działce nr [...]. Ponadto w przypadku lokalizacji zabudowy na działce nr [...], która ma szerokość tylko 12 m, może również wystąpić konieczność usytuowania budynku bezpośrednio przy granicy z działką nr [...]. Z uzasadnienia decyzji wynika także, że ma ona na celu legalizację istniejącego budynku gospodarczego, oraz że planowana inwestycja spełnia wszystkie wymagania określone w art. 61 ust. 1-5 u.p.z.p., jak również określone w przepisach szczególnych i odrębnych.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła A. J. - współwłaścicielka przedmiotowej działki nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu decyzją z dnia 29 września 2010 r., działając na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), powoływanej dalej jako "k.p.a.", uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W uzasadnieniu decyzji organ, powołując się na § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 ze zm.), wskazał, że "organ lokalizacyjny nie jest upoważniony władczo rozstrzygać o możliwości usytuowania zabudowy na granicy działki lub w odległości mniejszej niż 1,5 m od granicy działki i to niezależnie, czy postępowanie lokalizacyjne dotyczy inwestycji planowanej, czy już zrealizowanej". Takie rozstrzygnięcie należy ewentualnie do kompetencji organu nadzoru budowlanego. Organ wskazał również na konieczność wyjaśnienia kwestii związanych z geometrią dachu przedmiotowego budynku, bowiem w zaskarżonej decyzji (lit. B pkt 4 lit. b-d) organ lokalizacyjny określił różną geometrię dachu dla zrealizowanego obiektu. Ustalając wymogi związane z geometrią dachu, organ I instancji posłużył bowiem pojęciem "budynek" dla każdego z ustaleń ("ustalenia dla budynku o dachu płaskim" - lit. b; "ustalenia dla budynku o dachu jednospadowym" - lit, c; "ustalenia dla budynku o dachu dwuspadowym" - lit. d). Takie określenia mogą budzić wątpliwości, co do liczby budynków, podczas gdy z osnowy decyzji wynika, że warunki zabudowy ustalane są dla jednego budynku gospodarczego. Przyjmując nawet, że określona w decyzji geometria dachu dotyczy poszczególnych części jednego budynku, nadal nie jest jasne, dla jakich części dach ma być płaski, jednospadowy, czy wielospadowy. Kolegium wskazało, że w tym zakresie należy ponownie przeanalizować wniosek inwestora, który stosownie do treści art. 52 ust. 2 pkt 2 lit. b/ w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p. powinien zawierać charakterystykę inwestycji obejmującą określenie planowanego sposobu zagospodarowania terenu oraz charakterystyki zabudowy i zagospodarowania terenu, w tym przeznaczenia i gabarytów projektowanych obiektów budowlanych, przedstawione w formie opisowej i graficznej. W rozpatrywanej sprawie zabrakło dokładnego graficznego przedstawienia gabarytów inwestycji z uwzględnieniem geometrii dachu. Zdaniem organu, skoro wniosek nie zawierał wszystkich obligatoryjnych elementów i pozostawały wątpliwości co do terenu objętego inwestycją, organ lokalizacyjny powinien powstrzymać się od rozpoznania sprawy i zgodnie z art. 64 § 2 k.p.a., wezwać wnoszącego do usunięcia jego braków. Kolegium stwierdziło również, że niezależnie od konieczności szczegółowego przedstawienia gabarytów planowanej inwestycji w złożonym wniosku, stosownie do art. 53 ust. 3 pkt 2 u.p.z.p., organ lokalizacyjny zobowiązany był do ustalenia stanu faktycznego i prawnego terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji. Przy inwestycji zrealizowanej powinien przeprowadzić dowód z oględzin celem ustalenia rodzaju inwestycji i jej parametrów, z udokumentowaniem (w tym także fotograficznym) przeprowadzonego dowodu, co nie zostało wykonane.