Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy W. w przedmiocie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Dnia 1 czerwca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka /spr./ sędzia NSA Teresa Kobylecka sędzia del. NSA Andrzej Wawrzyniak Protokolant starszy asystent sędziego Anita Lewińska po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 430/14 w sprawie ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy W. z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Gminy W. na rzecz Wojewody [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 maja 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 430/14, oddalił skargę Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy W. z [...] grudnia 2013 r. w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Wojewoda [...] w skardze zarzucił naruszenie art. 7 Konstytucji RP, art. 9 ust. 4 i art. 10 ust. 2 pkt 1, 2, 5, 6, 8 i 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w zw. z art. 10 ust. 2 pkt 6 i art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 6 pkt 1, 2 i 5 i § 7 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r. w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Podnosząc takie zarzuty wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w określonych częściach.

W odniesieniu do części tekstowej studium, stanowiącej załącznik nr 1 do zaskarżonej uchwały, wnosił o stwierdzenie nieważności następujących fragmentów studium.

W części trzeciej (w skardze określonej jako dział 3), zatytułowanej Kierunki i cele rozwoju przestrzennego, wnosił o stwierdzenie nieważności:

- w części (rozdziale) 3.2.1.2., zatytułowanej Obszary niezurbanizowane z dopuszczeniem ekstensywnych form zagospodarowania, fragmentu stanowiącego wersy 15 - 16 na str. 67 o treści "Oznacza to, że gmina nie gwarantuje doprowadzenia dróg publicznych i niezbędnych mediów dla nowopowstałej zabudowy" (punkt I.1. petitum skargi) oraz fragmentu stanowiącego wersy 21 - 25 na str. 67 o treści "Przy wydawaniu zezwolenia na lokalizację zabudowy powinno wskazywać się na konieczność zapewnienia oczyszczania ścieków na własnym terenie lub budowy szczelnych osadników bezodpływowych i zapewnienie wywozu ścieków do najbliższej oczyszczalni lub punktu zlewnego na sieci kanalizacyjnej (w przypadku braku możliwości podłączenia do gminnego systemu oczyszczania ścieków)." (punkt I.2. petitum skargi),

- w części 3.2.2., zatytułowanej Formy i zasady zagospodarowania, fragmentu na str. 74 o treści "Zaleca się wprowadzanie jednolitej koncepcji stylistycznej dla detali architektonicznych na poszczególnych terenach przestrzeni publicznych, tak aby tereny te odbierane były jako estetyczne wizytówki gminy. Postuluje się wprowadzenie stref ochronnych, całkowicie wolnych od reklam (z wyłączeniem plansz promujących gminę W. i jej atrakcje), wokół szczególnie istotnych miejsc na terenie gminy." (punkt I.3. petitum skargi),

- w części 3.2.3., zatytułowanej Obszary szczególnych polityk przestrzennych, fragmentu o treści "Na obszarach, dla których gmina zamierza sporządzić miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego nie dopuszcza się wprowadzania nowej zabudowy przed sporządzeniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który szczegółowo określi funkcje terenu, formy i zasady zagospodarowania oraz zasady obsługi komunikacyjnej (w tym lokalizację dróg). Na terenach Ł. dopuszcza się wprowadzenie zabudowy oraz obiekty sportu i rekreacji po opracowaniu całościowej koncepcji zagospodarowania terenów. W koncepcji tej konieczne jest zaprojektowanie przede wszystkim sieci dróg, wyznaczenie terenów mieszkaniowych, usługowych (w tym sportu i rekreacji) lub innych oraz określenie parametrów zabudowy i zagospodarowania. Koncepcja powinna mieć formę kompleksowego opracowania urbanistycznego uwzględniającego wymogi ochrony środowiska, atrakcyjne położenie obszaru w sąsiedztwie Zalewu [...], zapotrzebowanie na infrastrukturę społeczną, obsługę infrastrukturą techniczną oraz powinna wyznaczać główne przestrzenie publiczne. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dla terenów poszczególnych części Ł. (lub jeden plan dla całego terenu) sporządzane będą w oparciu o powyższą koncepcję zagospodarowania terenów." (punkt I.4. petitum skargi),

Strona 1/11