Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie NSA Maria Czapska-Górnikiewicz del. NSA Anna Żak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2013r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Miasta Kalisza od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 czerwca 2011 r. sygn. akt IV SA/Wa 458/11 w sprawie ze skargi Miasta Kalisza na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
II OSK 2209/11
| |Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 20 czerwca 2011r. w sprawie sygn. akt IVSA/Wa 458/11, oddalił skargę Miasta K. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2010r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia warunków zabudowy.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wyjaśnił, że postanowieniem z dnia [...] grudnia 2010 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego utrzymał w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] lipca 2010 r. odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku usługowego (usługi nieuciążliwe w zakresie gastronomii, hotelarstwa, bankowości, administracji - biura) oraz urządzeniu drogi dojazdowej, na terenie dziatek nr ewid. [...], [...], [...] - obręb [...], przy ul. T. w K.. Organ wskazał, że właściwość rzeczowa organu ochrony zabytków w tej sprawie wynika z faktu, że działki o nr. ewid., [...], [...], [...] - obręb [...], przy ul. T. w K. leżą w granicach obszaru miasta K., wpisanego do rejestru zabytków pod numerem [...], decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w P. z dnia [...] lutego 1957 r. Organ konserwatorski wskazał, że dla terenu, na którym planowana jest przedmiotowa inwestycja, dotychczas nie został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w związku z czym, zgodnie z przepisem art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, określenie sposobu zagospodarowania i warunków terenu następuje w drodze decyzji ustalającej warunki zabudowy, którą zgodnie z przepisem art. 60 ust 1 w związku z art. 53 ust. 4 pkt 2 tej ustawy, wydaje się po uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem zabytków w odniesieniu do obszarów i obiektów objętych ochroną konserwatorską i ujętych w gminnej ewidencji zabytków.
Na podstawie ustaleń wynikających z projektu decyzji o warunkach zabudowy organ uzgadniający dokonuje oceny wpływu planowanej inwestycji na wartości zabytkowe danego obszaru. Minister wskazał, że do akt sprawy dołączono wniosek inwestora o ustalenie warunków zabudowy, w którym zawarte są przybliżone parametry planowanego budynku, tj.: długość - 40 m, szerokość - 12 m. Zaznaczona została również liczba kondygnacji. W ocenie organu odwoławczego projekt decyzji nie zawiera najważniejszych ustaleń dla organu zapisanych w formie przewidzianej w § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. sprawie oznaczeń i nazewnictwa stosowanych w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz w decyzji o warunkach zabudowy (Dz. U. Nr 164, poz. 1589), ponadto nie zawiera warunków określonych w art. 54 w związku z art 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wraz z wnioskiem o uzgodnienie projektu decyzji Prezydent Miasta K. przesłał do organu pierwszej instancji wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji oraz mapę sytuacyjno-wysokościową z oznaczeniem przedmiotowej inwestycji, z której wynika jej lokalizacja oraz zakres obszarowy planowanych przekształceń terenu. W tej sytuacji Kierownik Delegatury w K. Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w P., po przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, rozstrzygnął sprawę na podstawie zgromadzonych w postępowaniu głównym dokumentów, w szczególności wniosku inwestora. Minister uznał, że w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ uzgadniający I instancji dokonał analizy zagospodarowania przedmiotowego terenu i wskazał, że projektowany budynek usługowy ma zostać wzniesiony na terenie aktualnie zagospodarowanym przez ogródki działkowe, równolegle do istniejącego budynku hotelowego o wysokości ok. 11 m, w bezpośrednim sąsiedztwie zespołu dworsko - parkowego w dawnej wsi M.. Organ rozważył także wpływ planowanego zamierzenia na wartości zabytkowe układu urbanistycznego miasta K.. Po analizie zgromadzonych danych uznał planowaną inwestycję oraz jej lokalizację za niedopuszczalną, z punktu widzenia wymogów ochrony konserwatorskiej. W odniesieniu do argumentów skarżącego Minister wskazał, że przedmiotem ochrony konserwatorskiej w przedmiotowej sprawie jest historyczny układ urbanistyczny, który w tej części miasta zdeterminowany jest relacjami przestrzennymi zespołu dworsko - pałacowego i jego otoczenia w dawnej wsi M.. Zaznaczył, że organy ochrony zabytków stoją na stanowisku, że zachowanie tego terenu ukształtowanego historycznie oraz krajobrazowo, leży w interesie społecznym i przemawia za koniecznością utrzymania krajobrazu kulturowego tego obszaru. Proponowana inwestycja prowadzi do zlikwidowania ogródków działkowych, które zostały założone na miejscu ogrodów i sadów zespołu dworsko - parkowego w danej wsi M., stanowiącej strefę ekspozycji widokowej na ten zespół.