Dnia 28 czerwca 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia NSA Jerzy Siegień sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2021 r. sygn. akt IV SA/Wa 2456/20 w sprawie ze skargi A. A. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 6 lipca 2020 r. nr DL.WWC.4171.143.2020/PK w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji o podstawie faktycznej wpisu oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 12 marca 2021 r., sygn. akt IV SA/Wa 2456/20, oddalił skargę A. A. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z 6 lipca 2020 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji o podstawie faktycznej wpisu.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
W dniu 28 stycznia 2020 r. do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców wpłynął wniosek obywatela [...] A. A. (dalej: cudzoziemiec lub skarżący) o udostępnienie informacji o umieszczeniu jego danych w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany lub w Systemie Informacyjnym Schengen.
W dniu 24 lutego 2020 r. (dokument zawierał datę 24 lutego 2019 r., co było oczywistą omyłką pisarską) Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców wydał zaświadczenie, w którym poinformował cudzoziemca o fakcie figurowania jego danych w wykazie cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany oraz Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu. Organ poinformował stronę, że podstawę prawną wpisu danych stanowi art. 435 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 438 ust. 1 pkt 8 oraz art. 443 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U z 2018 r., poz. 2094 ze zm., dalej: ustawa o cudzoziemcach). Zgodnie z art. 444 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach, Szef Urzędu odmówił udostępnienia informacji o podstawie faktycznej wpisu w związku z faktem, że dane cudzoziemca są umieszczone w wykazie na podstawie art. 435 ust. 1 pkt 4 ustawy o cudzoziemcach (wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego).
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, postanowieniem z dnia 6 lipca 2020 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie zawarte w zaświadczeniu z dnia 24 lutego 2020 r. w części dotyczącej odmowy udostępnienia informacji o podstawie faktycznej wpisu. Szef Urzędu ponownie wskazał, że podstawę wpisu danych skarżącego w wykazie stanowi zdarzenie prawne, o którym mowa w art. 435 ust. 1 pkt 4 ustawy o cudzoziemcach, tj. że wjazd lub pobyt cudzoziemca stanowi zagrożenie dla porządku publicznego oraz narusza interes Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to okoliczność określona w formie klauzuli generalnej i nie jest wynikiem wydania decyzji administracyjnej lub wyroku.
Szef Urzędu podkreślił, że uwzględniając treść, rodzaj i charakter dokumentu zawierającego informacje niejawne, wchodzącego w skład materiału dowodowego, stoi na stanowisku, iż względy bezpieczeństwa państwa jednoznacznie uzasadniają odstąpienie od szerszego uzasadnienia postanowienia w części uzasadnienia faktycznego. W konsekwencji zastosowania art. 6 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach nie jest dopuszczalne przywołanie konkretnych okoliczności faktycznych, z których wynika podstawa stwierdzenia, że względy bezpieczeństwa państwa legły u podstaw umieszczenia danych cudzoziemca w wykazie. Działanie przeciwne organu prowadziłoby bowiem do ujawnienia treści dokumentu zawierającego informacje niejawne. W konsekwencji nie jest również możliwe ujawnienie w uzasadnieniu postanowienia relacji pomiędzy faktami wynikającymi z dowodu w postaci dokumentu zawierającego informacje niejawne, a podnoszonymi we wniosku o ponowne rozpatrzenie okolicznościami dotyczących dotychczasowego pobytu cudzoziemca na terytorium Polski i jego działalności zawodowej. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców stwierdził, że z tego względu zobowiązany jest ograniczyć się do stwierdzenia, że twierdzenia strony nie godzą w wiarygodność faktów wynikających z dokumentu zawierającego informacje niejawne.