Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant: starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1633/15 w sprawie ze skargi W.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W.K. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 14 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1633/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W.K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:
Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. Komendant Wojewódzki Policji w G. cofnął skarżącemu pozwolenie na broń palną sportową.
Wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji wniósł skarżący.
Komendant Główny Policji decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2015 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności ww. decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w G. z dnia [...] listopada 2013 r.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ omówił i przeanalizował wszystkie przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji, o jakich mowa w art. 156 § 1 k.p.a. (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) i nie dopatrzył się ich występowania w realiach faktycznych przedmiotowej sprawy.
Skargę od powyższej decyzji wywiódł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie W.K., wnosząc o jej uchylenie. Skarżonemu rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie art. 156 § 2 oraz art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10, art. 12, art. 14 § 1, art. 39¹, art. 40 § 4 i 5, art. 46 § 4 i art. 109 K.p.a.
W uzasadnieniu skarżący podkreślił, że liczne naruszenia prawa, jakich dopuścił się organ w postępowaniu, a także ich doniosłość przemawiają za uznaniem ich za rażące. W szczególności zwrócił uwagę na to, że wniosek o doręczanie dokumentów na wskazany adres mailowy uniemożliwiał organowi pozostawienie decyzji z dnia [...] listopada 2013 r. w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Podkreślił też, że był pozbawiony możliwości czynnego uczestniczenia w postępowaniu administracyjnym.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zaprezentowaną w skarżonej decyzji.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniesiona skarga nie zasługiwała na uwzględnienie, co spowodowało jej oddalenie, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.".
W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że istota sprawy w niniejszym postępowaniu sprowadzała się do oceny, czy decyzja cofająca stronie pozwolenie na posiadanie broni palnej sportowej, obarczona była jakąkolwiek wadą wyszczególnioną w przepisie art. 156 § 1 k.p.a. Następnie podniósł, że uchybienia uwypuklone przez stronę, zarówno we wniosku o stwierdzenie nieważności, we wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy oraz w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, związane były ściśle z materią opisaną w art. 10 k.p.a., tj. z obowiązkiem organu zapewnienia stronie postępowania czynnego w nim udziału. Tej problematyki dotyczyły bowiem zarówno zarzuty dotyczące kwestii doręczania stronie dokumentów i decyzji, jak też dotyczące kwestii umożliwienia stronie zajęcia stanowiska w sprawie.