Skarga kasacyjna na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpatrzenia odwołania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2020 r. sygn. akt IV SAB/Wa 1461/19 w sprawie ze skargi T.K. na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpatrzenia odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 24 stycznia 2020 r. sygn. akt IV SAB/Wa 1461/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi T.K. na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie rozpatrzenia odwołania, umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców do rozpoznaniu odwołania skarżącej od decyzji Wojewody Mazowieckiego z [...] października 2018 r. o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (pkt 1), stwierdził, że Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu odwołania, o którym mowa w pkt 1. wyroku (pkt 2), stwierdził, że bezczynność, o której mowa w pkt 2. wyroku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 3), oddalił skargę w pozostałym zakresie (pkt 4), zasądził od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz skarżącej T.K. kwotę 597 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 5).

Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:

W dniu 12 lipca 2019 r. wymieniona na wstępie skarżąca wniosła skargę na bezczynność Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w zakresie rozpatrzenia odwołania od decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2018 r. Skarżąca wniosła o:

1) stwierdzenie bezczynności Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców,

2) zobowiązanie organu do zmiany decyzji Wojewody Mazowieckiego i udzielenie jej zezwolenia na pobyt czasowy w terminie jednego tygodnia od dnia uprawomocnienia się wyroku,

3) stwierdzenia, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa,

4) przyznanie od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców sumy pieniężnej w wysokości 14.112 zł,

5) zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżąca podniosła, że w dniu 3 grudnia 2018 r. złożyła odwołanie od decyzji Wojewody Mazowieckiego, które następnie uzupełniła. Dołączone dokumenty nie stanowiły uzupełnienia braków formalnych i materialnych wniosku, a jedynie jego aktualizację, gdyż te poprzednio złożone utraciły swoją ważność. Do dnia złożenia skargi organ nie rozpatrzył odwołania, nie poinformował o przyczynie niezałatwienia sprawy, jak też nie ustosunkował się do złożonego ponaglenia.

W odpowiedzi na skargę Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców wniósł o: 1/ umorzenie postępowania sądowego w zakresie zobowiązania do rozpatrzenia odwołania; 2/ stwierdzenie, że prowadzenie w niniejszej sprawie postępowania odwoławczego nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz 3/ oddalenie wniosku o zasądzenie od organu na rzecz strony sumy pieniężnej.

W uzasadnieniu organ wskazał, w dniu [...] sierpnia 2019 r. wydał decyzję kończącą postępowanie w instancji. Postępowanie odwoławcze trwało od 12 grudnia 2018 r., a do dnia wniesienia skargi na bezczynność około 7 miesięcy, a do dnia wydania rozstrzygnięcia około 8 miesięcy. Wyjaśnił, że niezwłoczne wydanie orzeczenia kończącego postępowanie okazało się niemożliwe z uwagi na znaczny przyrost postępowań prowadzonych przez Departament Legalizacji Pobytu Urzędu do Spraw Cudzoziemców, tzn. łącznie wpłynęło 19 800 spraw, co stanowi wzrost o ponad 150% w stosunku do roku 2017, kiedy to wpływ wyniósł 7.800 spraw. Natomiast do 30 czerwca 2019 r. do Departamentu wpłynęło 13 503 sprawy, co stanowi 174% wzrost spraw w porównaniu z pierwszym półroczem 2018 r. Organ odwoławczy wskazał, że tendencja ta spowodowała ogromne obciążenie pracowników. Nadto organ przyznał, że postępowanie odwoławcze toczyło się zbyt długo, jednakże uchybienie to nie miało cech rażącego naruszenia prawa.

Strona 1/8