Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Katarzyna Golat (spr.) Protokolant: asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 2657/12 w sprawie ze skargi [...] na decyzję Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] na rzecz Głównego Lekarza Weterynarii kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (określany dalej jako WSA w Warszawie, sąd pierwszej instancji) objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 28 lutego 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 2657/12 oddalił skargę na decyzję z [...] września 2012 r., nr [...], wydaną przez Głównego Lekarza Weterynarii, utrzymującą w mocy własną decyzję z [...] lipca 2012 r. nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Granicznego Lekarza Weterynarii w Szczecinie z [...] grudnia 2010 r. nr [...]. Decyzją z [...] grudnia 2010 r. Graniczny Lekarz Weterynarii w Szczecinie, z uwagi na stwierdzenie obecności tlenku węgla (CO) w stężeniu 105 μg/kg w badanej próbie filetów z tilapii, zezwolił [...] na odesłanie do kraju pochodzenia, tj. Chin, przesyłki mrożonych filetów z tilapii, dostarczonej kontenerem: [...], przy użyciu tego samego typu środka transportu.
2. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
2.1. Wymieniona wyżej decyzja z [...] grudnia 2010 r. Granicznego Lekarza Weterynarii w Szczecinie, nie została objęta odwołaniem, jednak w dniu 22 kwietnia 2011 r. do Głównego Lekarza Weterynarii wpłynął wniosek [...] o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] grudnia 2010 r., motywowany wydaniem decyzji bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa.
2.2. Po rozpoznaniu powyższego wniosku decyzją z [...] czerwca 2011 r. nr [...] Główny Lekarz Weterynarii, odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z [...] grudnia 2010 r., a rozpoznając ponownie sprawę (decyzją z [...] października 2011 r. nr [...]) organ utrzymując w mocy decyzję z [...] czerwca 2011 r. stwierdził, że dodawanie tlenku węgla do żywności jest niedozwolone, gdyż substancja ta nie znajduje się w wykazie do załącznika nr II rozporządzenia Nr 1333/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 41 z 15 lutego 2008 r., str. 11-14, powoływanego dalej jako rozporządzenie 1333/2008). Argumentował, że Graniczy Lekarz Weterynarii w Szczecinie, mając na względzie zagrożenie jakie mogłoby stanowić wprowadzenie przedmiotowej przesyłki na terytorium Unii Europejskiej, słusznie podjął decyzję o jej odesłaniu. W ocenie organu stanowisko to potwierdza opinia z 21 marca 2011 r. Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, w której stwierdzono, że badania własne Instytutu Rybołówstwa w Cuxhaven określiły fizjologiczną zawartość tlenku węgla w dorosłej tilapii w zakresie 8-45 μg/kg, natomiast dla młodych osobników zakres wyniósł 1-15 μg/kg. Ponadto organ podniósł, że w piśmie z 2 lutego 2011 r. Instytut ten stwierdził, iż tlenek węgla pomaga utrzymać pożądane przez klientów zabarwienie mięsa, maskując oznaki zepsucia.
Nadto organ argumentował, że Komisja Europejska nie zakwestionowała powiadomienia Granicznego Lekarza Weterynarii w Szczecinie zamieszczonego w Systemie Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznych Produktach Żywnościowych i Paszach (RASFF - Rapid Alert System for Food and Feed), co skutkowało dokonaniem przez nią wpisu do systemu RASFF oznaczającym, że przedmiotowa przesyłka może być niebezpieczna dla życia lub zdrowia.