Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki /spr./ Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary sędzia del. WSA Grzegorz Czerwiński Protokolant asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Miasta Jaworzna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 991/09 w sprawie ze skarg W. P., Z. P., M. Z, T. B., W. G., M. K. oraz Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchyla pkt 1 sentencji zaskarżonego wyroku i przekazuje sprawę w tej części do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 29 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Gl 991/09, po rozpoznaniu skarg W. P., Z. P., M. Z., T. B., W. G., M. K. oraz Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w pkt 1 stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, po rozpoznaniu skargi Wojewody Śląskiego; w pkt 2 odrzucił pozostałe skargi; w pkt 3 zarządził zwrot na rzecz skarżących W. P., Z. P., M. Z., T. B., W. G. oraz M. K. uiszczonych przez nich wpisów w kwotach po 300 zł na rzecz każdego z nich.
Jak wynika z akt sprawy, Rada Miejska w Jaworznie w dniu [...] kwietnia 2009 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w Jaworznie na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) - dalej u.p.z.p. oraz art. 53 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947 ze zm.), stwierdzając nadto zgodność uchwały z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Jaworzna.
Wojewoda Śląski pismem z dnia 24 listopada 2009 r. wniósł skargę na powyższą uchwałę, domagając się stwierdzenia jej nieważności jako sprzecznej z art. 15 ust. 1 i art. 20 ust. 1, art. 15 ust. 2 pkt 1 i 8 u.p.z.p. oraz art. 15 tej ustawy w zw. z art. 7 Konstytucji, a także art. 2 Konstytucji i art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o okresach oddziaływania na środowisku (Dz.U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 29 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Gl 991/09 w pkt 1, na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., w związku z art. 28 ust. 1 u.p.z.p. stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, po rozpoznaniu skargi Wojewody Śląskiego. Tym samym Sąd uznał skargę Wojewody za uzasadnioną.
Zdaniem Sądu, studium przyjęte uchwałą Rady Miejskiej w Jaworznie z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...], zmienioną następnie uchwałą z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...], nie przewidywało przekształcenia układu komunikacyjnego, obsługującego rynek. Co prawda, w studium jest ogólnie mowa o reurbanizacji śródmieścia (str. 10), budowie potencjału administracyjnego, instytucjonalnego i usługowego, renowacji rynku i jego otoczenia, budowie biblioteki i obwodnicy południowej centrum, przebudowie i modernizacji układu komunikacyjnego, zaś w rozdziale VI studium, wśród głównego układu wewnętrznych ulic (pkt 3) i wśród ważniejszych ulic (pkt 3) nie wymienia się [...] i ul. [...] (str. 60-61), to jednak w treści jednoznacznie przewidziano, że rozwiązania te uzupełniają istniejący układ komunikacyjny o brakujące w tym układzie elementy. W ppkt 4.4 (str. 61) przewidziano, że przebieg, potrzeby modernizacji i przebudowy oraz wyznaczenie nowych ulic dojazdowych i wewnętrznych pieszo-jezdnych obsługujących istniejącą i projektowaną zabudowę, powinien być rozwiązany w ustaleniach planu. Tymczasem na rysunku nr 1 (kierunki zmian zagospodarowania przestrzennego), gdy idzie o tereny dróg, naniesiono w obrębie śródmieścia drogi i ulice publiczne istniejące do zachowania, przebudowy, modernizacji z wyłączeniem ulic klasy D.