Dnia 27 stycznia 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak sędzia del. NSA Jerzy Krupiński /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2364/14 w sprawie ze skargi A. B. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.
Przedmiotem skargi kasacyjnej, wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez A. B., jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2364/14, którym oddalono jego skargę na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ) z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...], wydane w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego.
Przedmiotem zaskarżenia przed Sądem I instancji było opisane wyżej postanowienie, wydane na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 K.p.a., po rozpatrzeniu wniosku skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem GIOŚ z [...] grudnia 2012 r., znak: [...], odmawiającym wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji GIOŚ z [...] lipca 2011 r., znak: [...], utrzymującej w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z [...] lutego 2011 r., znak: [...], odmawiającą wstrzymania działalności "[...]" Sp. z o.o. w Z. przy ul. [...].
Z ustaleń Sądu wynikało, że wniosek A. B. o stwierdzenie nieważności decyzji GIOŚ z [...] lipca 2011 r., wpłynął do GIOŚ w dniu 7 grudnia 2012 r. Decyzja ta uprzednio została zaskarżona przez niego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z 8 grudnia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa 1479/11, skargę oddalił. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zarówno decyzja organu I instancji z [...] lutego 2011 r., znak: [...], jak i decyzja odwoławcza nie naruszają prawa. Powyższe orzeczenie stało się prawomocne od dnia 1 lutego 2012 r.
W postanowieniu z [...] grudnia 2012 r. GIOŚ odmówił wnioskodawcy wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności swojej decyzji z [...] lipca 2011 r., a następnie po rozpoznaniu wniosku strony o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy to postanowienie.
W skardze A. B. zarzucił naruszenie przepisu art. 61a § 1 K.p.a. oraz art. 157 § 2 i art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., gdyż ten pierwszy przepis może być stosowany tylko wówczas, gdy bez prowadzenia jakiegokolwiek postępowania oczywistym jest, że postępowanie toczyć się nie może. Przeszkodą tamującą będzie wydanie innej decyzji ostatecznej, toczące się postępowanie, oczywisty brak podstawy materialno-prawnej. W ocenie skarżącego, żadna z tych sytuacji nie zachodziła w niniejszej sprawie, a w polskim systemie prawa administracyjnego nie istnieje przepis, który stwierdzałby, iż niedopuszczalne jest prowadzenie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, jeżeli decyzja ta była poddana kontroli sądowoadministracyjnej. Według skarżącego, z uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I OPS 6/2009 wynika, że istnieją takie przypadki, gdy prowadzenie tego postępowania jest konieczne. Aby odmówić wszczęcia postępowania na podstawie art. 61a K.p.a. konieczne jest przeprowadzenie postępowania, które ma na celu ustalić ewentualne istnienie przeszkody przedmiotowej. Według skarżącego, nie można przyjąć, iż na stronie 9 uzasadnienia wyroku WSA w Warszawie z 8 grudnia 2011 r., sygn. akt IV SA/Wa1479/11, Sąd w jakikolwiek sposób odniósł się do kwestii kwalifikacji obszaru, na którym przekraczany jest poziom dopuszczalnej emisji hałasu w miejscowym planie zagospodarowania. Z żadnego zdania uzasadnienia nie wynika też, by Sąd w ogóle rozważał kwestię dopuszczalności inwestycji w postanowieniach miejscowego planu.