Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie NSA Joanna Runge-Lissowska NSA Marek Stojanowski Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej C. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 761/09 w sprawie ze skargi C. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] 23 stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 17 września 2009 r., sygn. akt IV SA/Wa 761/09, po rozpoznaniu skargi C. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] stycznia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji, skargę oddalił.
Jak wynika z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji C.S. pismem z dnia [...] października 2005 r. wystąpił do Wojewody Mazowieckiego o wydanie potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego. Decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. Wojewoda Mazowiecki odmówił stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez C. S. urodzonego [...] października 1956 r. w miejscowości Ś. (Białoruś), syna Z. i M. z domu S.
Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2005 r. Wojewoda dokonał sprostowania oczywistej omyłki w powyższej decyzji dotyczącej błędnego wskazania miejsca urodzenia matki wnioskodawcy.
Uzasadniając odmowną decyzję organ wskazał, iż po II wojnie światowej rodzice wnioskodawcy zamieszkiwali na terenie byłego ZSRR i mogli posiadać zarówno obywatelstwo polskie jak również radzieckie. Jednak z dniem 8 maja 1958 r. zaczęła obowiązywać Konwencja między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej i Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w sprawie uregulowania obywatelstwa osób o podwójnym obywatelstwie, która ostatecznie uregulowała kwestie posiadania obywatelstwa polskiego przez osoby zamieszkałe na terytorium ZSRR, które posiadały obywatelstwo polskie w dniu 31 sierpnia 1939 r.
Osoby zamieszkujące na terytorium jednej ze stron, a posiadające jednocześnie obywatelstwo polskie i radzieckie mogły na podstawie Konwencji w terminie do 8 maja 1959 r. wybrać obywatelstwo jednej ze stron przez złożenie właściwego oświadczenia przed uprawnionym organem. Osoby, które nie złożyły takiego oświadczenia w przewidzianym terminie, zachowały obywatelstwo wyłącznie tej strony na terytorium której zamieszkiwały. Rodzice C. S. nie złożyli oświadczenia o wyborze polskiego obywatelstwa - to zdaniem Wojewody -nawet gdyby posiadali obywatelstwo polskie, to utraciliby je z dniem 8 maja 1959 r. C.S. nie wniósł odwołania od powyższej decyzji Wojewody Mazowieckiego, natomiast w dniu [...] listopada 2007 r. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o stwierdzenie nieważności przedmiotowej decyzji Wojewody Mazowieckiego.
Minister decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] listopada 2005 r. Organ nadzorczy stwierdził, iż pomimo błędnego ustalenia przez Wojewodę statusu obywatelstwa rodziców wnioskodawcy, decyzja Wojewody zawiera prawidłową sentencję, tzn. odmawia stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez C. S.
Minister zauważył, iż zebrany materiał dowodowy w toku postępowania prowadzonego przez Wojewodę Mazowieckiego stanowi podstawę do uznania, że Z. S. - ojciec wnioskodawcy nabył obywatelstwo polskie przez urodzenie z rodziców obywateli polskich na podstawie art. 4 pkt 1 w związku z art. 5 ustawy z dnia 20 stycznia 1920r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U.R.P, Nr 7, poz. 44).