Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki /spr./ Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 19 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Naczelnej Rady [...] w W. oraz Ministra Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2006 r., sygn. akt VII SA/Wa 1367/06 w sprawie ze skargi J. M. na uchwałę Prezydium Naczelnej [...] w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie
Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2006 r. sygn. akt VII SA/Wa 1367/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez J. M. uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych w Warszawie z dnia [...], nr [...] oraz poprzedzającą ją uchwałę organu pierwszej instancji w przedmiocie odmowy stwierdzenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Uchwałą nr [...] z dnia [...] Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych w K., odmówiła J. M. stwierdzenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że J. M. nie spełnia przesłanki koniecznej do uzyskania prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, o której mowa w art. 11 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 57, poz. 602 ze zm.), bowiem nie posiada dyplomu ukończenia szkoły pielęgniarskiej, prowadzącej kształcenie w oparciu o obowiązujące standardy nauczania, określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 kwietnia 2002 r. w sprawie określenia standardów nauczania dla poszczególnych kierunków studiów i poziomów kształcenia (Dz. U. z 2002 r., Nr 116, poz. 1004 ze zm.). Z dokumentów przedstawionych przez wnioskodawczynię wynikało, że jej kształcenie obejmowało łącznie 2323 godziny, podczas gdy z załącznika do ww. rozporządzenia wynika, że studia mają obejmować 6100 godzin, w tym 2940 godzin winno być przeznaczone na kształcenie praktyczne.
Po rozpoznaniu odwołania J. M. z dnia 18 kwietnia 2006 r., w którym podniosła, że ukończyła studia pielęgniarskie z dyplomem magistra, który upoważnia do wykonywania zawodu pielęgniarki, a ze znowelizowanego art. 34 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej wynika, że skoro uzyskała ona kwalifikacje zawodowe przed wejściem w życie ustawy lub w okresie trzech lat od dnia wejścia w życie ustawy, to zachowuje te uprawnienia i prawo wykonywania zawodu na podstawie dotychczasowych przepisów. Zgodnie z nowelizacją z 2001 r. również na podstawie obecnych przepisów szkoła wyższa, która nadała tytuł magistra pielęgniarstwa, daje też prawo wykonywania zawodu pielęgniarki. Stanowisko takie potwierdził także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt I SA/Wa 239/05).
Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, po rozpatrzeniu odwołania uchwałą nr [...] z dnia [...], utrzymało w mocy uchwałę nr [...] Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w K. z dnia [...] w sprawie odmowy stwierdzenia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki J. M.. W uzasadnieniu swojej uchwały Prezydium Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych stwierdziło, że w dniu rozpoczęcia przez J. M. studiów obowiązywały standardy nauczania określone w uchwale Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, które przewidywały 5-letnie studia obejmujące 3500 godzin kształcenia oraz 1120 godzin praktyki. W dniu ukończenia studiów obowiązywały zaś standardy określone w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 18 kwietnia 2002 r., które przewidywały 5-letnie studia w wymiarze 6100 godzin. Studia J. M. trwały natomiast 4 lata i obejmowały jedynie 2323 godziny. Tym samym nie spełniały standardów kształcenia określonych w obowiązujących przepisach i nie mogą być podstawą do przyznania prawa wykonywania zawodu. Dyplom ukończenia studiów uprawnia jedynie do ubiegania się o przyznanie prawa wykonywania zawodu i jest jednym z wymogów, które musi spełnić osoba ubiegająca się o przyznanie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki, jeżeli spełnione są pozostałe przesłanki określone w przepisie art. 11 ust. 2 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej. Odnosząc się do zarzutów odwołania organ wskazał, że są one niezasadne, bowiem przepis art. 34, odnosił się do osób, które uzyskały kwalifikacje przed wejściem w życie ustawy i nie znajduje zastosowania w tej sprawie; organowi nie jest znana nowelizacja wprowadzająca przepis, który stanowiłby, iż dyplom ukończenia wyższej szkoły pielęgniarskiej jest równoznaczny z przyznaniem prawa wykonywania zawodu, a powoływany w odwołaniu wyrok sądu dotyczy innej sytuacji faktycznej.