Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń Protokolant Anna Ważbińska-Dudzińska po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 listopada 2015 r. sygn. akt VIII SA/Wa 272/15 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. Spółki z o.o. w Z. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 900 (dziewięćset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 10 listopada 2015 r., sygn. akt VIII SA/Wa 272/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Spółki z o.o. w Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...[ lutego 2015 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
W dniu [...] kwietnia 2014 r. na autostradzie [...] przeprowadzono kontrolę drogową pojazdu marki SCANIA o nr rej. [...]. Kontrolowanym zespołem pojazdów kierował S. M., wykonując przewóz drogowy rzeczy w imieniu A. Spółki z o.o. w Z. (dalej: skarżąca, spółka).
Decyzją z [...] czerwca 2014 r. Małopolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na spółkę karę pieniężną w wysokości 5.000 zł za naruszenie lp. 6.2.1. załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2011 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.; dalej: u.t.d.), tj. za nierejestrowanie za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi.
Decyzją z [...] lutego 2015 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej GITD) utrzymał w mocy powyższą decyzję.
Organ wskazał, że podczas przeprowadzonej kontroli drogowej ustalono, że kierowca nie rejestrował swojej aktywności na karcie kierowcy oraz na urządzeniu rejestrującym (tachografie) zamontowanym w pojeździe [...] kwietnia 2014 r. Przesłuchany w charakterze świadka kierowca S. M. zeznał, że [...] kwietnia 2014 r. na parkingu przed B. około godz. [...] wyjął bezpiecznik od tachografu, po czym dokonał m.in. wjazdu na teren zakładu, załadunku oleju opałowego i wyjazdu. Wskutek dokonanej ingerencji na karcie kierowcy i tachografie nierejestrowane zostały żadne aktywności. Po zakończeniu dokonanych czynności włożył bezpiecznik i rozpoczął odpoczynek.
GITD, mając na względzie całokształt zgromadzonego materiału dowodowego, stwierdził, że organ I instancji dokonał prawidłowej oceny stanu faktycznego i słusznie nałożył karę pieniężną w wysokości 5.000 złotych za stwierdzone naruszenie.
W ocenie organu w sprawie nie zaistniały okoliczności egzoneracyjne uzasadniające zastosowanie art. 92c u.t.d., bowiem nawet zakładając, że rzeczywiście skarżąca nie miała możliwości reakcji na bieżąco na działanie kierowcy za pomocą GPS, to nie znaczy, że może ona być zwolniona z odpowiedzialności za naruszenia. GITD podniósł, że jest rzeczą oczywistą, że kierowca samodzielnie prowadzi pojazd bez obecności w kabinie pracodawcy. Teza, że w takich okolicznościach wykonujący przewóz przedsiębiorca nie odpowiada za jego działania prowadziłaby do sytuacji, w której w ogóle uniemożliwione byłoby nałożenie na niego kary pieniężnej za większość naruszeń wymienionych w załączniku nr 3 do u.t.d. Nadto organ odwoławczy podkreślił, że jak wynika ze złożonych pod groźbą odpowiedzialności karnej za ich fałszywe składanie zeznań kierowcy S. M., pracownicy skarżącej wiedzieli o różnicach pomiędzy danymi z zainstalowanego w pojeździe systemu GPS a danymi znajdującymi się na karcie kierowcy i w tachografie. A zatem można uznać, w ocenie GITD, że istniała realna możliwość reakcji na niezgodne z prawem działanie kierowcy.