Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk (spr.) Sędzia del. WSA Maria Jagielska Sędzia NSA Andrzej Kuba Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 29 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 319/09 w sprawie ze skargi W.G. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy cofnięcia kwoty indywidualnej oraz przyznania rekompensaty oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 maja 2009 r. sygn. akt V SA/Wa 319/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę W.G. na decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy cofnięcia kwoty indywidualnej i przyznania rekompensaty.
Ze stanu faktycznego sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynika, że w dniu 4 września 2008 r. W.G. złożył wniosek o przyznanie rekompensaty z tytułu zrzeczenia się prawa do całości indywidualnej ilości referencyjnej oraz zaprzestania produkcji i wprowadzania do obrotu mleka lub przetworów mlecznych. Decyzją z dnia [...] listopada 2008 r. Nr [...] Dyrektor Oddziału Terenowego Agencji Rynku Rolnego w K. na podstawie art. 23c ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2081) odmówił cofnięcia kwoty indywidualnej oraz przyznania rekompensaty. W uzasadnieniu stwierdził, że w roku kwotowym 2008/2009 suma środków zgłoszona przez Dyrektorów Oddziałów Terenowych Agencji jako zapotrzebowanie na środki przeznaczone na wypłatę rekompensat przekroczyła kwotę środków przeznaczoną z budżetu państwa na ten cel, w związku z czym zaistniała konieczność zastosowania współczynnika redukcji. Zredukowane środki finansowe w pierwszej kolejności zostały przeznaczone na wypłatę rekompensat dla wnioskodawców posiadających najmniejsze kwoty indywidualne. Wniosek złożony przez stronę, pomimo spełnienia wszelkich wymogów formalnych nie mógł zostać uwzględniony z uwagi na zastosowany współczynnik redukcji wynikający z faktu, iż zapotrzebowanie na środki finansowe przewyższa kwotę środków budżetowych przeznaczonych na wypłatę rekompensat. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek odwołania skarżącego, Prezes Agencji Rynku Rolnego decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W skardze na powyższą decyzję W.G. powołując się na art. 23a ust. 1 ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych podniósł, że nie został poinformowany o braku środków w budżecie państwa na rekompensaty z tytułu zaprzestania produkcji i wprowadzania do obrotu mleka, a licząc na ich przyznanie zlikwidował hodowlę krów i zmienił profil gospodarstwa. Stwierdził, że nie jest w stanie sprzedać przysługującej mu kwoty mlecznej w całym kraju, z uwagi na ograniczenie obrotu kwotami mlecznymi tylko w obrębie danego województwa. Ograniczenie to jest niezgodne z Konstytucją RP, gdyż narusza swobodę dysponowania własnością.
W odpowiedzi na skargę Prezes Agencji Rynku Rolnego wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalając skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: p.p.s.a., stwierdził, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem. Sąd powołując się na treść art. 23a ust. 1 i art. 23d ustawy o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych stwierdził, że w roku kwotowym 2008/2009 kwota środków finansowych przeznaczona z budżetu państwa na przyznanie rekompensat była mniejsza niż zapotrzebowanie na te środki, w związku z czym Prezes Agencji Rynku Rolnego ustalił i zastosował współczynnik redukcji na poziomie 0,8502, tak aby zapotrzebowanie na środki finansowe było równe kwocie środków budżetowych przeznaczonej na ten cel. Wniosek złożony przez skarżącego, pomimo spełnienia wymogów formalnych i merytorycznych nie mógł zostać uwzględniony, z uwagi na brak środków finansowych wynikających z konieczności zastosowania współczynnika redukcji oraz zasad przyznawania rekompensat (kolejności rozpoznawania wniosków). Ponadto z oświadczenia Agencji wynika, że ostatnia osoba, której przyznano rekompensatę w OT K. posiadała kwotę indywidualną w wysokości 17.141 kg, zatem wniosek skarżącego posiadającego kwotę indywidualną w wysokości 20.000 kg nie mógł już zostać uwzględniony. Orzekające w sprawie organy nie miały możliwości zastosowania innego trybu postępowania niż wskazany w ustawie o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych, a kwestia zapewnienia środków budżetowych na wypłatę rekompensat nie leży w gestii organów administracji publicznej. Skarżący zresztą dokonał likwidacji stada na własne ryzyko bez uzyskania decyzji wymienionego organu cofającej kwotę indywidualną i przyznającej rekompensatę. Odnosząc się do zarzutu, iż ograniczenie zbywania kwot mlecznych w ramach województwa jest niezgodne z Konstytucją RP, Sąd stwierdził, że przepisy dotyczące ograniczeń w obrocie indywidualnymi ilościami referencyjnymi nie były podstawą rozstrzygnięć wydanych przez organy w tej sprawie.