Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Sportu i Turystyki w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa turystycznego oraz wykreślenia podmiotu z rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Andrzej Kuba (spr.) sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Agata Skorupska po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 856/15 w sprawie ze skargi A. S.A. w W. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa turystycznego oraz wykreślenia podmiotu z rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. S.A. w W. na rzecz Ministra Sportu i Turystyki 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem dnia 18 września 2015 r., sygn. akt VI SA/Wa 856/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. S.A. w W. na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa turystycznego oraz wykreślenia podmiotu z rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystyki.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] września 2013 r. Marszałek Województwa M., stosując art. 9 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j.: Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.) w związku z art. 71 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267), zakazał z urzędu wykonywania przez przedsiębiorcę A. S.A. z siedzibą w W. (dalej także: skarżąca lub Spółka) działalności w zakresie pośrednika turystycznego, objętej wpisem do Rejestru Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych Województwa M. pod nr [...], przez okres 3 lat i wykreślił z urzędu wpis przedsiębiorcy A. S.A. z siedzibą w W. z Rejestru Organizatorów Turystyki i Pośredników Turystycznych Województwa M. w zakresie pośrednika turystycznego.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. Minister Sportu i Turystyki, mając za podstawę art. 138 § 2 kpa oraz art. 2b i art. 9 ust. 3 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j.: Dz. U. z 2014 r., poz. 196), a także art. 71 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Minister uznał, że organ I instancji nie ustalił w sposób prawidłowy i wyczerpujący stanu faktycznego, w szczególności w wydanej decyzji nie wskazał, które z przesłanek uznał za udowodnione, a którym takiej mocy odmówił. Nie wyjaśnił też podstawy prawnej rozstrzygnięcia, w tym, w jaki sposób i które naruszenia stwierdzone w ramach kontroli stanowiły naruszenie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy o usługach turystycznych, co stanowi konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy, mający istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie, w rozumieniu art. 138 § 2 k.p.a. Uzasadnienie nie wskazuje bowiem, jakie fakty i dowody organ przyjął jako podstawę decyzji, a powinien wykazać w świetle art. 9 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o usługach turystycznych okoliczności dotyczące zgodności wykonywanej działalności z uzyskanym wpisem do rejestru oraz przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej określonych ustawą.

Strona 1/9