Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędziowie NSA Jan Bała Zofia Borowicz (spr.) Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 1 grudnia 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 1972/10 w sprawie ze skargi K. M. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. po rozpoznaniu sprawy ze skargi K. M. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2010 r. w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, uchylił zaskarżone postanowienie oraz stwierdził, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji podał, że decyzją z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na K. M. karę pieniężną w wysokości 10.000 złotych. Decyzja ta została doręczona skarżącemu w dniu 26 lutego 2009 r. Pismem, nadanym w Urzędzie Pocztowym w T. w dniu 17 marca 2010 r., K. M. wniósł odwołanie. W dniu [...] kwietnia 2010 r. organ odwoławczy wydał postanowienie, w którym stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W dniu 12 kwietnia 2010 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. We wniosku podniósł, że zaskarżona decyzja została odebrana przez J. Ś., który nie był uprawniony do odbioru pisma, albowiem był niepełnoletni i niezameldowany, zaś korespondencję przekazał skarżącemu z opóźnieniem.
Główny Inspektor Transportu Drogowego, odmawiając przywrócenia terminu do wniesienia odwołania, podkreślił, że K. M. nie uprawdopodobnił braku winy w niedochowaniu terminu. Argumentacja o odebraniu korespondencji przez J. Ś. była natomiast niewiarygodna, albowiem na zwrotnym poświadczeniu odbioru decyzji widniał podpis "M.". W związku z tym brak jakichkolwiek podstaw do twierdzenia, że korespondencję odebrał J. Ś.
Skargę na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2010 r. złożył K. M.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uzasadniając uwzględnienie skargi, wskazał, że organ dokonując oceny złożonego przez K. M. wniosku o przywrócenie terminu, skoncentrował się na przesłance braku winy w uchybieniu terminu. Nie dokonał natomiast ustaleń dotyczących dochowania terminu do złożenia wniosku. Tymczasem skuteczność złożonego wniosku o przywrócenie terminu jest uzależniona od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wynikających z art. 58 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej jako: k.p.a., zaś przesłanka dochowania terminu jest pierwotna w stosunku do pozostałych podstaw. Jej niedochowanie zawsze skutkuje nieuwzględnieniem wniosku o przywrócenie terminu. Ten 7-dniowy termin jest bowiem nieprzywracalny (art. 58 § 3 k.p.a.). Przy ponownym rozpoznaniu sprawy WSA nakazał zatem organowi w pierwszej kolejności poczynienie ustalenia w przedmiocie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Dla oceny dochowania terminu z art. 58 § 2 k.p.a., w przedmiotowej sprawie, według Sądu znaczenie mieć będą ustalenia dotyczące prawidłowości doręczenia decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2010 r.