Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Protokolant starszy asystent sędziego Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A Sp. z o. o. w C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lipca 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 906/16 w sprawie ze skargi A Sp. z o. o. w C. na postanowienie Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie zmiany zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] października 2015 r. nr [...], 3. zasądza od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz A Sp. z o.o. w C. 1020 (tysiąc dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Wyrokiem z dnia 14 lipca 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 906/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w trybie uproszczonym, na posiedzeniu niejawnym oddalił w całości skargę A Sp. z o.o. w C. (dalej: Spółka) na postanowienie Głównego Inspektora Farmaceutycznego (dalej: GIF) z dnia [...] lutego 2016 r. o zawieszeniu postępowania w sprawie zmiany zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2016 r. GIF utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] października 2015 r. o zawieszeniu, prowadzonego na wniosek Spółki z dnia [...] sierpnia 2015 r., postępowania w sprawie zmiany zezwolenia z dnia [...] lipca 2014 r. na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej zlokalizowanej w C. [...]. GIF wyjaśnił, że pismem z [...] października 2015 r. poinformował Spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie cofnięcia jej przedmiotowego zezwolenia. Powyższe oznacza, że w niniejszej sprawie zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: k.p.a.) będzie decyzja o cofnięciu wskazanego zezwolenia.
Powołanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oddalił w całości skargę Spółki. Sąd uznał zaskarżone postanowienie za zgodne z prawem i wskazał, że zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2019 r. poz. 499; dalej: p.f.) podjęcie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia hurtowni farmaceutycznej wymaga uzyskania zezwolenia Głównego Inspektora Farmaceutycznego. Z kolei, jak stanowi art. 81 ust. 2 pkt 6 p.f. GIF może cofnąć zezwolenie, jeżeli przedsiębiorca prowadzi w hurtowni działalność inną niż określona w zezwoleniu oraz w art. 72 ust. 5-7.
Za bezsporne Sąd uznał zatem, że prowadzenie działalności w postaci hurtowni farmaceutycznej jest możliwe tylko w sytuacji posiadania stosownego zezwolenia. Nie wymaga wykładni to, że wniosek o zmianę zakresu zezwolenia może być rozpoznany tylko wtedy, gdy wnioskujący takowe zezwolenie posiada.
Sąd stwierdził, że skoro GIF wszczął z urzędu postępowanie w sprawie cofnięcia skarżącej zezwolenia z dnia [...] lipca 2014 r. na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej, to kwestia posiadania lub też nieposiadania tego zezwolenia ma znaczenie zasadnicze dla rozstrzygnięcia sprawy o zmianę jego zakresu.
W ocenie WSA, organ prawidłowo stwierdził, że kwestia posiadania zezwolenia na prowadzenie hurtowni farmaceutycznej jest zagadnieniem wstępnym dla sprawy zmiany zakresu tego zezwolenia. W niniejszej sprawie zachodzi tego rodzaju zależność między dwoma postępowaniami, że bez rozstrzygnięcia (zakończenia) jednego postępowania nie jest możliwe rozstrzygnięcie (zakończenie) drugiego postępowania.