Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zabłocka Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.) Protokolant Ewa Czajkowska po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Po 1446/15 w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania zakładów wzajemnych bez zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu na rzecz A Sp. z o.o. w W. 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Po 1446/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu skargi E. Z. B. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia 20 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania bez zezwolenia zakładów wzajemnych uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Poznaniu z dnia 31 grudnia 2014 r., nr [...] (pkt 1) i zasądził na rzecz strony skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego (pkt 2).
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia 31 marca 2014 r. Minister Finansów wygasił E. Z. B. Spółce z o.o. w W. (dalej w skrócie: "Spółka", "skarżąca") zezwolenie Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2011 r. na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie zakładów wzajemnych - bukmacherskich i totalizatora, w części dotyczącej punktów przyjmowana zakładów wzajemnych wymienionych w punkcie III ww. zezwolenia. Zmiana zezwolenia dotyczyła m.in. punktu przyjmowania zakładów wzajemnych zlokalizowanego w G. na os. .J.
Decyzją z dnia 17 września 2014 r. [...] Minister Finansów utrzymał w mocy ww. decyzję własną z dnia 31 marca 2014 r.
W dniach 29 maja 2014 r., 03, 04, 12 czerwca 2014 r. i 21 lipca 2014 r. funkcjonariusze celni Urzędu Celnego w Poznaniu przeprowadzili kontrolę w ww. punkcie przyjmowania zakładów wzajemnych. Kontrola ta wykazała, że Spółka, pomimo wygaszenia zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie przyjmowania zakładów wzajemnych nadal przyjmowała zakłady wzajemne. W piśmie z dnia 13 sierpnia 2014 r. Spółka poinformowała, że z przyczyn ekonomicznych zaprzestała prowadzenia działalności w zakresie zakładów wzajemnych-bukmacherskich i totalizatora m.in. w ww. punkcie przyjmowania zakładów wzajemnych.
Decyzją z dnia 31 grudnia 2014 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 165 ze zm.) - dalej jako: "u.g.h.", wymierzył Spółce karę pieniężną w wysokości 43.905 zł za urządzanie bez zezwolenia zakładów wzajemnych w ww. punkcie.
Zaskarżoną decyzją z dnia 20 maja 2015 r. Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) - dalej: o.p. w związku z art. 2 ust. 2, 6 ust. 3, art. 32 ust. 2, art. 89 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1, art. 90 oraz art. 91 u.g.h. - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Organ odwoławczy stwierdził, że z chwilą dokonania Spółce doręczenia decyzji organu I instancji, decyzja ta stała się wykonalna. Zdaniem organu, prawidłowa wykładnia art. 239a o.p. prowadzi do wniosku, że wstrzymanie wykonania dotyczy decyzji, która łącznie musi spełniać cztery warunki, tj. musi być decyzją nieostateczną, decyzja taka nakłada na stronę obowiązek, obowiązek ten podlega wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz decyzji tej nie został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Mając to na uwadze organ odwoławczy uznał, że w decyzji o wygaśnięciu zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie zakładów wzajemnych-bukmacherskich i totalizatora nie pojawia się obowiązek w postaci nieskonkretyzowanej powinności świadczenia pieniężnego. Decyzji o cofnięciu zezwolenia nie sposób nadać rygoru natychmiastowej wykonalności, ponieważ nie określa ona żadnego zobowiązania podatkowego, którego możliwość niewykonania przez stronę należałoby uprawdopodobnić. Z tych względów, w ocenie organu odwoławczego, do decyzji o cofnięciu zezwolenia nie ma zastosowania art. 239a o.p.