Skarga kasacyjna od wyroku WSA w W. w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na akt Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nr [...] w przedmiocie wezwania do nieodpłatnego udostępnienia programu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Cezary Kosterna Protokolant Agata Skorupska po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 15 marca 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 12/16 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na akt Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie wezwania do nieodpłatnego udostępnienia programu 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na rzecz T. S.A. z siedzibą w W. 560 (pięćset sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6259 Inne o symbolu podstawowym 625
Inne orzeczenia z hasłem:
Radiofonia i telewizja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
Uzasadnienie strona 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 15 marca 2016 r., oddalił w całości skargę T. S. A. w W. na akt Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] września 2015 r., w przedmiocie wezwania do nieodpłatnego udostępniania programu.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

wymienionym aktem z dnia [...] września 2015 r. Przewodniczący KRRiT stosując art. 43a ust. 2 w związku z art. 43a ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (t. j.: Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226 ze zm.), wezwał spółkę T. do nieodpłatnego udostępniania programu "T." Spółce N. Sp. z o.o. w W., rozprowadzającej programy w ramach usługi świadczonej w serwisie www.videostar.pl, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

Akt ten został doręczony skarżącej spółce w dniu 23 września 2015 r.

Pismami z dnia 7 października i 3 listopada 2015 r. spółka T. wezwała Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji do usunięcia naruszenia prawa.

Pismem z dnia [...] grudnia 2015 r. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji poinformował stronę, że wezwanie, jakie zostało skierowane do spółki nie miało charakteru aktu lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., dalej: p.p.s.a.), lecz było jedynie czynnością faktyczną, podejmowaną po stwierdzeniu przez Przewodniczącego KRRiT, że obowiązek udostępniania programów ma zastosowanie w konkretnym przypadku.

W takim stanie sprawy T. S.A. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. na akt Przewodniczącego KRRiT z dnia [...] września 2015 r.

Sąd I instancji oddalając wymienioną skargę w pierwszej kolejności odniósł się do kwestii dopuszczalności poddania kontroli sądu administracyjnego objętego skargą spółki aktu. Stwierdził, wskazując na art. 43a ust. 1 i 2 ustawy o radiofonii i telewizji, że wezwanie nie nakłada żadnych obowiązków, lecz zmierza jedynie do wykonania wskazanego w ustawie obowiązku. Skoro wezwanie dotyczy realizacji obowiązku wynikającego z przepisu prawa z zakresu administracji publicznej, to tym samym spełnione jest zarówno kryterium przedmiotowe, jak i podmiotowe, objęte treścią art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Wezwanie wynika z zakresu działania administracji publicznej i jest adresowane względem konkretnego nadawcy w celu wypełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa, polegającego na nieodpłatnym udostępnianiu programu. Zaskarżony akt ma charakter publicznoprawny, przy czym nie jest on kwalifikowanym aktem administracyjnym (decyzją, postanowieniem), bowiem nie rozstrzyga w sposób władczy o prawach lub obowiązkach strony, lecz jedynie zmierza do zrealizowania przez nadawcę określonego obowiązku ustawowego.

Odnosząc się do skargi, Sąd I instancji uznał, że nie zasługiwała ona na uwzględnienie.

Za nietrafny Sąd uznał zarzut bezskuteczności zaskarżonego aktu, wywodzony z faktu, że akt ten został wydany i podpisany przez Wicedyrektora Departamentu Regulacji w Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - K. Z., zamiast przez Przewodniczącego KRRiT. Sąd wskazał, że ze złożonego do akt sądowych upoważnienia z dnia 4 grudnia 2014 r. wynikało, że Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji upoważnił Wicedyrektora Departamentu Regulacji w Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - K. Z., w punkcie 7 tego upoważnienia, do wzywania nadawców na podstawie art. 43a ust. 2 ww. ustawy o radiofonii i telewizji. Toteż uznać należy, że podpisane przez Wicedyrektora Departamentu Regulacji w Biurze Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji - K. Z., wezwanie, podjęte w trybie tego przepisu, zostało prawidłowo wydane w imieniu Przewodniczącego KRRiT.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6259 Inne o symbolu podstawowym 625
Inne orzeczenia z hasłem:
Radiofonia i telewizja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji