1. Nie ma kolizji miedzy art. 169 ust. 2 p.w.p., a art. 12 ust. 1 Pierwszej dyrektywy co do zakresu przesłanek materilanoprawnych powodujących wygasnięcie prawa ochronnego na znak towarowy lub z powodu których prawo to może być uznane za wygasłe.
2. Dla wykazania interesu prawnego , o jakim mowa w art 169 ust 2 p.w.p., w żądaniu stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy z powodu jego nieużywania (art. 169 ust 1 pkt 11 p.w.p.) wystarczy wskazanie przez wnioskodawcę na własne prawo ochronne na znak towarowy dla takiej samej grupy towarów, co znak towarowy o stwierdzenie wygaśnięcia którego wnioskodawca występuje oraz wskazanie na takie wspólne elementy w oznaczeniu wystepujące w obu znakach towarowych, które czynią przekonanie wnioskodawcy o ich kolizyjności obiektywnie usprawiedliwionym, tj. świadczą o tym, że przekonanie to nie jest oczywiście bezzasadne.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Andrzej Kuba Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. d. P. N. S.A. z siedzibą w V. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 20 marca 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1998/06 w sprawie ze skargi S. d P N. S.A. z siedzibą w V. w S. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy 1. uchyla zaskarżony wyrok o oddaleniu skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] i przekazuje sprawę w tym zakresie do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W., 2. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz S. d. P. N. S.A. z siedzibą w V. w S. kwotę 1.050 zł (jeden tysiąc pięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 20 marca 2007 r., sygn. akt VI SA/Wa 1998/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargi S. d. P. N. S.A. z siedzibą w V., Sz. na decyzje Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] i nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosków o stwierdzenie wygaśnięcia praw ochronnych na znaki towarowe "[...]" nr [...] i "[...]" [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekał w następującym stanie sprawy:
W dniu [...] czerwca 1996 r. I. S.A. C. & C. M. z siedzibą w N. F. w G., zgłosiła w Urzędzie Patentowym RP znaki towarowe słowne "[...]" nr [...] i "[...]" nr [...] dla towarów w klasach 29 i 30.
Urząd Patentowy RP decyzjami z dnia [...] marca 1999 r. i z dnia [...] marca 1999 r. dokonał rejestracji powyżej wskazanych znaków towarowych na rzecz zgłaszającego.
W dniu [...] marca 2005 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynęły wnioski S. d. P. N. S.A. z siedzibą w V., Sz. o stwierdzenie wygaśnięcia w całości praw ochronnych na znaki towarowe "[...]" nr [...] i "[...]" nr [...], udzielone na rzecz I. S.A. C. & C. M. z siedzibą w N. F. w G., z powodu ich nieużywania.
Jako podstawę prawną swego żądania wnioskodawca wskazał art. 255 ust 1 pkt 3 w zw. z art. 169 ust 1 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej - dalej jako p.w.p. W uzasadnieniu wniosków wnioskodawca podniósł, iż sporne znaki towarowe są podobne do dwóch zarejestrowanych na jego rzecz oznaczeń "[...]" [...] i "[...]" [...], przeznaczonych do oznaczania towarów tego samego rodzaju co przeciwstawione mu znaki, w klasach 29 i 30.
Uprawniony z rejestracji, ustosunkowując się w pismach z dnia [...] września 2005 r. do wniosków o stwierdzenie wygaśnięcia praw ochronnych, zarzucił brak interesu prawnego po stronie wnioskodawcy, a nadto podkreślił, że znaki towarowe "[...]" i "[...]" zostały zgłoszone z późniejszym pierwszeństwem niż znaki towarowe "[...]" [...] i "[...]" [...], a więc nie mogą zakłócać możliwości korzystania ze znaków przeciwstawionych. Uprawniony podkreślił również, że znaki te koegzystują bezkonfliktowo w Polsce od ponad sześciu lat, zatem brak jest konkretnej, obiektywnej, bezpośredniej i realnej potrzeby ochrony praw przysługujących wnioskodawcy, a decyzje stwierdzające wygaśnięcie praw ochronnych na znaki "[...]" i "[...]" nie miałyby jakiegokolwiek wpływu na sferę praw i obowiązków wnioskodawcy.
Wnioskodawca w pismach z dnia [...] marca 2006 r. wskazał, iż z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy może skutecznie wystąpić podmiot, który wykaże, że rejestracja znaku towarowego ingeruje w sferę przysługujących mu praw lub uniemożliwia mu tych praw wykonywanie. W ocenie wnioskodawcy posiada on zatem interes prawny w przedmiotowej sprawie, gdyż sporne prawa ochronne ingerują w sferę przysługujących mu uprawnień do znaków towarowych "[...]", między innymi poprzez "rozwadnianie" ich zdolności odróżniającej.