Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia NSA Jan Bała Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant Marta Zawadzka-Zasuwik po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkp. z dnia 28 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Go 285/14 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; zasądza od J. B. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 28 maja 2014 r., sygn. akt II SA/Go 285/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim po rozpoznaniu skargi J. B. (dalej: skarżący) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (w skrócie: GITD) z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej: uchylił zaskarżoną decyzję.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia:
W dniu [...] lipca 2013 r. w L. W. funkcjonariusze L. Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego zatrzymali do kontroli samochód ciężarowy Mercedes Benz o numerze rejestracyjnym [...], o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, którym kierował skarżący. Z protokołu kontroli wynika, że skarżący wykonywał krajowy niezarobkowy przewóz drogowy rzeczy. Skarżący nie okazał zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne, a w dniu kontroli przewoził resztki palet i drewnianych odpadów z budowy z miejscowości P. gdzie wykonywał budowę fermy drobiu, do miejscowości Ś.
W toku wszczętego postępowania administracyjnego Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego ustalił m.in., że skarżący prowadzi działalność gospodarczą pod firmą K. O. i T. Z. Przeważający rodzaj tej działalności to roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Na dzień kontroli skarżący nie posiadał zaświadczenia na wykonywanie krajowych przewozów drogowych na potrzeby własne.
Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] L. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, działając na podstawie art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1256 z późn. zm.), dalej: u.t.d., nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 9.000 zł, w tym 8.000 zł za wykonywanie przewozu na potrzeby własne bez wymaganego zaświadczenia oraz 1.000 zł za wykonywanie przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji.
Od powyższej decyzji skarżący wniósł odwołanie do GITD, w którym wskazał, że oprócz wykonywania działalności gospodarczej prowadzi również wspólnie z małżonką gospodarstwo rolne, a przewożone w dniu kontroli resztki palet miały służyć jako opał w tym gospodarstwie. Skarżący podniósł, że w dniu kontroli przewóz był wykonywany na potrzeby gospodarstwa rolnego, zatem zgodnie z art. 13b rozporządzenia WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006, str. 1), dalej: "rozporządzenie nr 561/2006", nie miał obowiązku stosowania tachografu, a tym samym poddawania go okresowej kontroli. Ponadto zdaniem skarżącego zgodnie z art. 33 ust. 2 pkt 2 u.t.d. nie miał obowiązku posiadania zaświadczenia na przewóz drogowy na potrzeby własne.