Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała Sędziowie Jan Kacprzak (spr.) NSA Małgorzata Korycińska Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 88/06 w sprawie ze skargi K. I. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 2 listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do egzaminu na rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Głównego Inspektora Sanitarnego na rzecz skarżącego K. I. kwotę 352 zł (trzysta pięćdziesiąt dwa złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 88/06 oddalił skargę K. I. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 2 listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do egzaminu na rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych.
Sąd oparł swe ustalenia na następującym stanie sprawy:
Skarżący K. I. w dniu 18 sierpnia 2005 r. wystąpił do Głównego Inspektora Sanitarnego z wnioskiem o dopuszczenie go do egzaminu na rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych.
We wniosku powołał się na to, że od ponad 35 lat pracuje w budownictwie, gdzie miał do czynienia także z problemami sanitarnohigienicznymi. Od 1988 r. posiada uprawnienia rzeczoznawcy ds. bhp. Podczas pracy zawodowej przez ponad 2 lata pracował w Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej W.O.W. w W. Kontrolował wtedy stan sanitarnohigieniczny w podległych jednostkach, szpitalach i izbach chorych. Zajmował się także opiniowaniem projektów budowlanych dla wojska pod względem sanitarnym. Jest biegłym sądowym ds. budownictwa oraz bhp przy Sądzie Okręgowym w L. Aktualnie natomiast pracuje na stanowisku inspektora bhp w R. w L.
Decyzją z dnia 16 września 2005 r. Główny Inspektor Sanitarny odmówił dopuszczenia skarżącego do egzaminu na rzeczoznawcę do spraw sanitarnohigienicznych. W uzasadnieniu organ wskazał, iż skarżący nie posiada wymaganej praktyki zawodowej w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, o której mowa w § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie rzeczoznawców do spraw sanitarnohigienicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 1792), a więc nie spełniał wymagań określonych w tym rozporządzeniu i w związku z tym nie może być dopuszczony do egzaminu na rzeczoznawcę.
Główny Inspektor Sanitarny po ponownym rozpoznaniu sprawy na skutek wniosku skarżącego, decyzją z dnia 2 listopada 2005 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję. W uzasadnieniu stwierdził, że po ponownym przeanalizowaniu złożonych przez skarżącego dokumentów, nie znalazł podstaw do zmiany wcześniejszej decyzji, gdyż skarżący nie wykazał posiadania wymaganej praktyki w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżący ponownie wskazał na posiadane przez niego uprawnienia oraz przebieg jego dotychczasowej pracy zawodowej. Podkreślił, że opiniuje projekty budowlane pod względem zgodności z przepisami bhp, a sprawy bhp są ściśle związane ze sprawami sanitarnohigienicznymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że argumenty podniesione w skardze nie dają podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji, gdyż nie narusza ona ani prawa materialnego, ani prawa procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, iż zgodnie z § 2 powołanego rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 listopada 2002 r., przyznanie uprawnień rzeczoznawcy osobie, która ukończyła studia wyższe na kierunku budownictwo w specjalności inżynieria budowlana, uzależnione jest między innymi od posiadania co najmniej dziesięcioletniej praktyki zawodowej w zakresie zapobiegawczego nadzoru sanitarnego.