Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej V. S.Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w B. z dnia 11 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 131/12 w sprawie ze skargi V. S. Spółki z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 8 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od V. S. Spółki z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w T. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. wyrokiem z 11 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 131/12 oddalił skargę V.S. spółki z o.o. w W. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Toruniu z 8 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Podstawę postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Dyrektora Izby Celnej w W. wobec V. S. spółki z o.o. stanowił tytuł wykonawczy z 6 grudnia 2010 r. nr [..] wystawiony przez Dyrektora Izby Celnej w T. Zobowiązana wniosła zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, podnosząc brak wymagalności obowiązku objętego decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w T. z 5 listopada 2010 r. określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od gier za miesiąc lipiec 2007 r., a stanowiącą podstawę prawną wskazaną w tytule wykonawczym. Według skarżącej decyzja nie była ostateczna, a nadanie jej rygoru natychmiastowej wykonalności postanowieniem z 17 listopada 2010 r. nie było skuteczne w związku z brakiem prawidłowego doręczenia tego postanowienia stronie.
Dyrektor Izby Celnej w T. (wierzyciel) postanowieniem z 20 lipca 2011 r. zajął stanowisko uznając, na podstawie art. 34 § 1a w związku z art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm. dalej u.p.e.a.), zarzut niewymagalności obowiązku za niedopuszczalny.
Skarżąca wniosła zażalenie na powyższe postanowienie.
Dyrektor Izby Celnej w T. postanowieniem z 8 grudnia 2011 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że kwestia wymagalności zobowiązania związana z wykonalnością decyzji, czyli nadaniem rygoru natychmiastowej wykonalności, została rozstrzygnięta w odrębnym postępowaniu, zakończonym wydaniem postanowienia z 7 lutego 2011 r. utrzymującego w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. Dyrektor Izby Celnej w T. podniósł, że w toku postępowania w przedmiocie nadania decyzji wymiarowej rygoru natychmiastowej wykonalności, skarżąca nie kwestionowała prawidłowości doręczenia postanowienia pełnomocnikowi ustanowionemu w sprawie podatkowej. Wspomniane postanowienie zostało zaskarżone przez tego pełnomocnika działającego w imieniu zobowiązanej, który brał też udział w postępowaniu odwoławczym, nie składając odrębnego dokumentu pełnomocnictwa. Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że organ odwoławczy rozpoznając zażalenie wniesione na postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności badając z urzędu dopuszczalność zażalenia rozważał także kwestię prawidłowości doręczenia zaskarżonego postanowienia. Wniesienie zażalenia na postanowienie, które nie zostało doręczone stronie, czyli nie weszło do obiegu prawnego, nakłada na organ odwoławczy, stosownie do treści art. 134 w związku z art. 144 k.p.a. obowiązek stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia. Skoro w toku instancyjnej kontroli postanowienia, organ nie stwierdził nieprawidłowości w doręczeniu i rozpatrzył sprawę merytorycznie to znaczy, że uznał doręczenie dokonane do rąk pełnomocnika za prawidłowe. Organ zauważył, że podstawą zarzutu w postępowaniu egzekucyjnym nie jest brak doręczenia rozstrzygnięcia, które pozwala na przymusową realizację obowiązku określonego w nieostatecznej decyzji, a wynikający z tego brak wymagalności obowiązku. Dyrektor Izby Celnej podkreślił, że na powyższe postanowienie skarżąca nie złożyła skargi do sądu administracyjnego i jest ono ostateczne a w konsekwencji wiąże również wierzyciela przy rozpatrywaniu zarzutów, który nie może dokonać oceny kwestii już rozstrzygniętej w odrębnym postępowaniu. Wierzyciel rozstrzygając zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym winien brać pod uwagę przesłanki niedopuszczalności zarzutów wskazane w art. 34 § 1 ustawy u.p.e.a. istniejące w chwili orzekania, a nie w dacie wystawienia tytułu wykonawczego. W przypadku, gdy wykonalność decyzji podatkowej opiera się na rygorze natychmiastowej wykonalności, a postanowienie organu podatkowego w tym przedmiocie w dniu wniesienia zarzutów było ostateczne, to chociaż wprost nie rozstrzyga ono o prawidłowości doręczenia, podnoszony przez zobowiązanego zarzut niewymagalności obowiązku należało uznać za niedopuszczalny.