Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska (spr.) Sędziowie NSA Stanisław Gronowski Małgorzata Korycińska Protokolant Bogusław Piszko po rozpoznaniu w dniu 18 października 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 30 marca 2010 r. sygn. akt VI SA/Wa 2027/09 w sprawie ze skargi A. Spółki z o.o. w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 30 marca 2010 r., sygn. akt VI SA/Wa 2027/09 oddalił skargę A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] września 2009 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję tego organu z [...] lipca 2009 r., którą odmówiono stwierdzenia nieważności decyzji M. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] marca 2008 r. i decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] lipca 2008 r. o nałożeniu kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji przyjął następujące ustalenia.
M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z [...] marca 2008 r. nr [...] nałożył na skarżącą karę pieniężną, w wysokości [...] złotych. Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiło wykonywanie przez spółkę A. Sp. z o. o. przewozów okazjonalnych z naruszeniem zakazu określonego w art. 18 ust. 5 lit. a ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj.: Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, dalej: u.t.d.).
Główny Inspektor Transportu Drogowego, orzekając na skutek odwołania strony, decyzją z [...] lipca 2008 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 11 grudnia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 2039/08 oddalił skargę A. Sp. z o.o. na powyższą decyzję
Spółka A. pismem z [...] maja 2009 r. złożyła do Ministra Infrastruktury wniosek o stwierdzenie nieważności powyższych decyzji.
Organ ten pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] na podstawie art. 65 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj.: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) przekazał powyższy wniosek według właściwości Głównemu Inspektorowi Transportu Drogowego.
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z [...] lipca 2009 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z [...] marca 2008 r. i [...] lipca 2009 r.
W uzasadnieniu organ stwierdził, że wniosek o stwierdzenie nieważności jest bezzasadny, albowiem nie stwierdzono wad prawnych decyzji wskazanych w przepisie art. 156 § 1 k.p.a. Podkreślił przy tym, że celem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest ustalenie czy decyzja jest obarczona jedną z wad wskazanych w powołanym przepisie. Organ prowadzący postępowanie w sprawie nieważności decyzji nie jest przy tym kompetentny do rozstrzygania sprawy co do meritum. W postępowaniu prowadzonym w trybie nadzoru o stwierdzenie nieważności organ ma obowiązek rozpatrywać sprawę w granicach określonych w art. 156 § 1 k.p.a., to znaczy nie może rozpatrywać sprawy "co do istoty" jak w postępowaniu odwoławczym. Nie można zatem, zdaniem organu, jako rażące naruszenie prawa traktować rozstrzygnięcia, wynikającego z odmiennej interpretacji przepisu art. 4 ust. 11 w związku z art. 18 ust. 5 lit. a) u.t.d.