Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Andrzej Skoczylas Protokolant Klaudia Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 13 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 listopada 2021 r. sygn. akt VI SAB/Wa 111/21 w sprawie ze skargi M. P. na bezczynność i przewlekłość Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w przedmiocie bezczynności i przewlekłości organu w rozpoznaniu wniosku w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej zwany "WSA" lub "Sądem I instancji"), działając na podstawie art. 149 § 1 pkt 1, § 1a oraz art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej zwanej "ppsa"), wyrokiem z 8 listopada 2021, sygn. akt VI SAB/Wa 111/21 po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. P. (dalej zwanego "Skarżącym") na bezczynność i przewlekłość Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa (dalej zwanej "Organem", "Radą" lub "Skarżącą kasacyjnie"), w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego, stwierdził, że Organ dopuścił się bezczynności, uznając, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Wyznaczył też Radzie termin (30 dni) do rozpoznania wniosku Skarżącego w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego - z 27 grudnia 2020 r., uzupełnionego pismem z 10 marca 2021 r. W pozostałej części WSA oddalił skargę.
Sąd I instancji rozpoznał sprawę w następującym stanie faktycznym oraz prawym:
Skarżący 27 grudnia 2020 r., złożył wniosek o uznanie jego kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie kwalifikacji uzyskanych w Wielkiej Brytanii. Jako podstawę żądania wskazał art. 13 ust. 1 oraz art. 16 § 1 ust. lit. b ustawy z 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r., poz. 65; dalej zwanej "ustawą o uznawaniu kwalifikacji"). W treści wniosku Skarżący podał, jakie posiada wykształcenie oraz kwalifikacje zawodowe i uprawnienia do wykonywania zawodu. Opisał także swoje doświadczenie zawodowe w zawodzie regulowanym ze wskazaniem okresów i form zatrudnienia oraz zajmowanych stanowisk, a także jakie odbył kursy i szkolenia, i jakie posiada z tego tytułu kwalifikacje. Do wniosku Skarżący załączył liczne dokumenty potwierdzające przywołane w treści wniosku fakty.
Rada zobowiązała Skarżącego do przedłożenia w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia bez rozpoznania wniosku, m.in. dokumentów poświadczających jego doświadczenie zawodowe, zawierających wyszczególnienie obiektów budowlanych, przy których pełnił funkcje projektanta i zakresów prac/czynności wykonanych przy realizacji tych projektów; charakterystycznych parametrów ww. obiektów budowlanych oraz ich charakterystykę i konstrukcję; zaświadczenia właściwego organu poświadczającego, że jako inżynier nie został zawieszony ani nie pozbawiono go prawa wykonywania działalności/zawodu; dokumentu potwierdzającego posiadanie tytułu "Chartered Engineer" wydanego przez stowarzyszenie zrzeszone w Radzie Inżynierów (Engineering Council); dokumentów MIET Certificate, certyfikatu rejestracyjnego spółki P. Ltd.; pisma CoPQ; dyplomu ukończenia studiów drugiego stopnia (magisterskich) na kierunku odpowiednim.
Z zachowaniem terminu Skarżący wyjaśnił, że dokumenty potwierdzające doświadczenie zawodowe nie stanowią braku formalnego jego wniosku, w związku z czym wezwanie jest bezzasadne. Podniósł, że posiada ukończone kształcenie regulowane zgodnie z art. 3 (1) (e) dyrektywy 2005/36/WE, które w myśl z art. 13 (2) tejże dyrektywy zwalnia z obowiązku przedłożenia zaświadczenia o doświadczeniu zawodowym. Analogiczna regulacja została wprowadzona do ustawy o zasadach uznawania kwalifikacji. Skarżący wskazał również, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o uznawaniu kwalifikacji zawodowych, postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji wszczyna się na wniosek zawierający informacje dotyczące: 1. imienia (imion), nazwiska, daty i miejsca urodzenia wnioskodawcy; 2. obywatelstwa oraz nazwy państwa wnioskodawcy; 3. określenia zawodu regulowanego albo działalności regulowanej oraz formy i okresu jej wykonywania w państwie członkowskim; 4. posiadanych kwalifikacji lub uprawnień; 5. ukończonego kształcenia regulowanego; 6. wykazu dokumentów dołączanych do wniosku.