Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędziowie NSA Zbigniew Kmieciak, Jerzy Rypina, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "I." spółki jawnej w likwidacji z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1502/07 w sprawie ze skargi "I." spółki jawnej w likwidacji z siedzibą w K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu wpłat na PFRON oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 15 lutego 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 1502/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "I." spółka jawna S. K. w likwidacji w K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych decyzją z 21 grudnia 2006r., na podstawie art. 49 ust. 1 i 2, i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm., w skrócie zwana "ustawą o rehabilitacji"), art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 51 § 1, art. 53 § 1 i 4 i art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) określił I. sp. jawna S. K. w likwidacji zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) za okres od grudnia 1997r. do kwietnia 1998r., od lipca do września 1998r., od lutego do maja 1999r., za sierpień, wrzesień 1999r., styczeń, kwiecień, sierpień 2000r. oraz od października 2000r. do stycznia 2001r. w wysokości 33.989, 85 zł.
W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że Spółka wbrew art. 49 ust. 2 ustawy o rehabilitacji nie wywiązała się z obowiązku dokonania należnych wpłat w terminie wraz z odsetkami na PFRON za ww. okres. Zobowiązanie za okres od grudnia 1997r. do kwietnia 1998r., od lipca do września 1998r., od lutego do maja 1999r., za sierpień, wrzesień 1999r., styczeń, kwiecień i sierpień 2000r. oraz od października 2000r. do stycznia 2001r. nie uległo przedawnieniu, gdyż 16 grudnia 2002r. wystawiono tytuły wykonawcze, na podstawie których Naczelnik D. Urzędu Skarbowego zastosował środek egzekucyjny w 2003r. Zobowiązanie za miesiące od lipca do listopada 1997r. wygasło w związku z nie zastosowaniem w terminie środka egzekucyjnego.
Organ pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 55 § 2 Ordynacji podatkowej przelewy strony rozliczono proporcjonalnie na kwotę główną i odsetki. Decyzją z 10 września 2002r., zmieniającą decyzję z 21 grudnia 2001r. określono zaległości za luty i marzec 2001r. w wysokości odpowiednio 77,51 zł i 84, 32 zł. Przelew za ww. zaległości w wysokości 237,10 zł z 20 września 2002r., zaksięgowano jako kwotę główną i odsetki, Następne przelewy przyporządkowano zgodnie z opisem, po uprzednim ich wyksięgowaniu ze spłaty odsetek na okres od czerwca 1997r. do stycznia 2001r. i rozliczono jako odsetki za luty i marzec 2001r. Nadpłatę z 19 czerwca 2000r. w wysokości 6 zł, zaliczono na poczet zaległości za kwiecień 2000r.
Spółka w odwołaniu z 12 stycznia 2007r. wyjaśniła, iż zgodnie z art. 68 § 1 i 4 Ordynacji podatkowej zaległości uległy przedawnieniu 16 grudnia 2002r. Od 1 stycznia 2007r. nie jest już zobowiązana do posiadania dokumentów świadczących o rozliczeniu z PFRON i nie może ustosunkować się do ww. zobowiązań. Wyjaśniła, że prawomocną decyzją PFRON z 10 września 2002r. określono jej zaległość podatkową w wysokości 235,74 zł, która zapłaciła. Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej wydał decyzję z 4 maja 2004r. uchylającą decyzje organu I instancji z 3 grudnia 2002r. Mimo ponownego rozstrzygnięcia przez PFRON decyzją 2 grudnia 2004r., organ odwoławczy decyzją z 17 listopada 2005r. ponownie uchylił i decyzję stwierdzając wiele uchybień. Zdaniem Strony potwierdzają one, że w stosunku do PFRON nastąpiło przedawnienie zobowiązań. Strona podniosła też, że od 1 stycznia 2004r. nie prowadzi działalności gospodarczej, jest w stanie likwidacji i nie będzie mieć żadnych środków finansowych. W przypadku wydania decyzji przez PFRON w terminie, tj. w latach 2001-2002, Spółka mogłaby starać się o restrukturyzację zaległości, spełniała bowiem warunki pozwalające na ich umorzenie.